απολίθωμα

Greek

Etymology

First attested in 1856. From απολιθω(νω) (apolitho(no), “fossilize”) +‎ -μα (-ma, “neuter suffix”). Morphologically from από (apó, “from”) +‎ λίθος (líthos, “stone”) +‎ -μα (-ma, “suffix”). For sense fossil, calque of French pétrification. For figurative senses, calque of French fossile.

Pronunciation

• IPA^(key): /apoˈliθoma/
• Hyphenation: α‧πο‧λί‧θω‧μα

Noun

απολίθωμα • (apolíthoma) n (plural απολιθώματα)

1. fossil

   απολιθώματα ζώων ή φυτών ― apolithómata zóon í fytón ― fossils of animals or plants

2. (figuratively)
   1. (derogatory) dated, extinct
   2. (linguistics) a fossil word or expression.

Declension

Declension of απολίθωμα

	singular	plural
nominative	απολίθωμα •	απολιθώματα •
genitive	απολιθώματος •	απολιθωμάτων •
accusative	απολίθωμα •	απολιθώματα •
vocative	απολίθωμα •	απολιθώματα •

Derived terms

(palaeongology)

• απολιθωματοφόρος (apolithomatofóros, “of fossil beds”, adjective)
• μακροαπολίθωμα n (makroapolíthoma, “macrofossil”)
• μικροαπολίθωμα n (mikroapolíthoma, “microfossil”)
• υποαπολίθωμα n (ypoapolíthoma, “subfossil”)
• ψευδοαπολίθωμα n (psevdoapolíthoma, “pseudofossil”)

Related terms

• απολιθωμένος (apolithoménos, “fossilized, petrified”, participle)
• απολιθώνω (apolithóno, “fossilize, petrify”)
• απολίθωση f (apolíthosi, “fossilization”)

Template:el-see (formal), πέτρα f (pétra, “stone”)

See also

• παλαιοντολογία f (palaiontología, “palaeontology”)