απομονωμένος

Greek

Etymology

Perfect participle of απομονώνομαι (apomonónomai), passive voice of απομονώνω (“isolate”).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.po.mo.noˈme.nos/
• Hyphenation: α‧πο‧μο‧νω‧μέ‧νος

Participle

απομονωμένος • (apomonoménos) (— parameter error — )

1. isolated, withdrawn, secluded

Declension

Declension of απομονωμένος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	απομονωμένος •	απομονωμένη •	απομονωμένο •	απομονωμένοι •	απομονωμένες •	απομονωμένα •
genitive	απομονωμένου •	απομονωμένης •	απομονωμένου •	απομονωμένων •	απομονωμένων •	απομονωμένων •
accusative	απομονωμένο •	απομονωμένη •	απομονωμένο •	απομονωμένους •	απομονωμένες •	απομονωμένα •
vocative	απομονωμένε •	απομονωμένη •	απομονωμένο •	απομονωμένοι •	απομονωμένες •	απομονωμένα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο απομονωμένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο απομονωμένος, etc.)