αποστάτης

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek ἀποστάτης (apostátēs).

Noun

αποστάτης • (apostátis) m (plural αποστάτες, feminine αποστάτισσα or αποστάτρια)

1. apostate

Declension

declension of αποστάτης

case     \     number	singular	plural
nominative	αποστάτης •	αποστάτες •
genitive	αποστάτη •	αποστατών •
accusative	αποστάτη •	αποστάτες •
vocative	αποστάτη •	αποστάτες •

Synonyms

• αρνησίθρησκος m (arnisíthriskos)
• εξωμότης m (exomótis)

Related terms

• see: αποστατώ (apostató, “to defect”)

Further reading

• Αποστασία on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el