ασυμβίβαστος

Greek

Adjective

ασυμβίβαστος • (asymvívastos) m (feminine ασυμβίβαστη, neuter ασυμβίβαστο)

1. incompatible, irreconcilable

Declension

Declension of ασυμβίβαστος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ασυμβίβαστος •	ασυμβίβαστη •	ασυμβίβαστο •	ασυμβίβαστοι •	ασυμβίβαστες •	ασυμβίβαστα •
genitive	ασυμβίβαστου •	ασυμβίβαστης •	ασυμβίβαστου •	ασυμβίβαστων •	ασυμβίβαστων •	ασυμβίβαστων •
accusative	ασυμβίβαστο •	ασυμβίβαστη •	ασυμβίβαστο •	ασυμβίβαστους •	ασυμβίβαστες •	ασυμβίβαστα •
vocative	ασυμβίβαστε •	ασυμβίβαστη •	ασυμβίβαστο •	ασυμβίβαστοι •	ασυμβίβαστες •	ασυμβίβαστα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ασυμβίβαστος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ασυμβίβαστος, etc.)

Synonyms

• αταίριαστος (ataíriastos, “inappropiate, unsuited”)

Related terms

• ασύμφωνος (asýmfonos, “discordant”)