ασυμβούλευτος

Greek

Adjective

ασυμβούλευτος • (asymvoúleftos) m (feminine ασυμβούλευτη, neuter ασυμβούλευτο)

1. unadvised, without advice or consultation

   Coordinate term: (ill-advised) ασύνετος (asýnetos)

Declension

Declension of ασυμβούλευτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ασυμβούλευτος •	ασυμβούλευτη •	ασυμβούλευτο •	ασυμβούλευτοι •	ασυμβούλευτες •	ασυμβούλευτα •
genitive	ασυμβούλευτου •	ασυμβούλευτης •	ασυμβούλευτου •	ασυμβούλευτων •	ασυμβούλευτων •	ασυμβούλευτων •
accusative	ασυμβούλευτο •	ασυμβούλευτη •	ασυμβούλευτο •	ασυμβούλευτους •	ασυμβούλευτες •	ασυμβούλευτα •
vocative	ασυμβούλευτε •	ασυμβούλευτη •	ασυμβούλευτο •	ασυμβούλευτοι •	ασυμβούλευτες •	ασυμβούλευτα •

Related terms

• συμβουλή f (symvoulí, “advice”)
• σύμβουλος m (sýmvoulos, “adviser”)

Further reading

• ασυμβούλευτος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language