αυθύπαρκτος

Greek

Alternative forms

• αυθύπαρχτος (afthýparchtos)

Adjective

αυθύπαρκτος • (afthýparktos) m (feminine αυθύπαρκτη, neuter αυθύπαρκτο)

1. self-existent

   Synonym: αυθυπόστατος (afthypóstatos)

2. self-contained, self-sufficient

Declension

Declension of αυθύπαρκτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αυθύπαρκτος •	αυθύπαρκτη •	αυθύπαρκτο •	αυθύπαρκτοι •	αυθύπαρκτες •	αυθύπαρκτα •
genitive	αυθύπαρκτου •	αυθύπαρκτης •	αυθύπαρκτου •	αυθύπαρκτων •	αυθύπαρκτων •	αυθύπαρκτων •
accusative	αυθύπαρκτο •	αυθύπαρκτη •	αυθύπαρκτο •	αυθύπαρκτους •	αυθύπαρκτες •	αυθύπαρκτα •
vocative	αυθύπαρκτε •	αυθύπαρκτη •	αυθύπαρκτο •	αυθύπαρκτοι •	αυθύπαρκτες •	αυθύπαρκτα •

Related terms

• see: υπάρχω (ypárcho, “to exist”)

Further reading

• “αυθύπαρκτος”, in Platform to search dictionaries of modern and medieval Greek at the Centre for the Greek language