υπάρχω

See also: ὑπάρχω

Greek

Etymology

From Ancient Greek ὑπάρχω (hupárkhō, “to begin, to exist”).

Pronunciation

• IPA^(key): /iˈpar.xo/
• Hyphenation: υ‧πάρ‧χω

Verb

υπάρχω • (ypárcho) (past υπήρξα, passive —)

1. to exist, be, live

   Σκέφτομαι, άρα υπάρχω. ― Skéftomai, ára ypárcho. ― I think, therefore I am.

   Έντονη ανησυχία υπάρχει για το μέλλον. ― Éntoni anisychía ypárchei gia to méllon. ― There is great concern for the future.

   Ο θείος μου υπήρξε πρόεδρος του σωματείου. ― O theíos mou ypírxe próedros tou somateíou. ― My uncle was association president.

   Μήπως υπάρχει βιβλιοπωλείο εδώ κοντά; ― Mípos ypárchei vivliopoleío edó kontá? ― Is there a bookshop near here?

Conjugation

υπάρχω   (active forms only)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	υπάρχω	υπάρξω
2 sg	υπάρχεις	υπάρξεις
3 sg	υπάρχει	υπάρξει
1 pl	υπάρχουμε, [‑ομε]	υπάρξουμε, [‑ομε]
2 pl	υπάρχετε	υπάρξετε
3 pl	υπάρχουν(ε)	υπάρξουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	υπήρχα	υπήρξα
2 sg	υπήρχες	υπήρξες
3 sg	υπήρχε	υπήρξε
1 pl	υπάρχαμε	υπάρξαμε
2 pl	υπάρχατε	υπάρξατε
3 pl	υπήρχαν, υπάρχαν(ε)	υπήρξαν, υπάρξαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα υπάρχω ➤	θα υπάρξω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα υπάρχεις, …	θα υπάρξεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … υπάρξει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … υπάρξει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … υπάρξει
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	—
2 pl	υπάρχετε	υπάρξτε
Other forms
Active present participle ➤	declinable: υπάρχων, υπάρχουσα, υπάρχον indeclinable: υπάρχοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας υπάρξει ➤
Passive perfect participle ➤	—
Nonfinite form ➤	υπάρξει
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Coordinate terms

• compare with: είμαι (eímai, “to be”) and υφίσταμαι (yfístamai, “to subsist”)

Related terms

• ανύπαρκτος (anýparktos, “nonexistent”, adjective)
• ανυπαρξία f (anyparxía, “nonexistence”)
• αυθύπαρκτος (afthýparktos, “self-contained”, adjective)
• αυθυπαρξία f (afthyparxía, “self-existence”)
• ενυπάρχω (enypárcho, “to exist inside”)
• προϋπάρχω (proÿpárcho, “to preexist”)
• συνυπάρχω (synypárcho, “to coexist”)
• υπαρκτικός (yparktikós, “existential”, adjective)
• υπαρκτός (yparktós, “existing”, adjective)
• ύπαρξη f (ýparxi, “existence”)
• υπαρξισμός m (yparxismós, “existentialism”)
• and see: αρχή f (archí, “beginning; authority”)