δεσποτισμός
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Noun[edit]
δεσποτισμός • (despotismós) m (uncountable)
Declension[edit]
δεσποτισμός
| case \ number | singular |
|---|---|
| nominative | δεσποτισμός • |
| genitive | δεσποτισμού • |
| accusative | δεσποτισμό • |
| vocative | δεσποτισμέ • |
Synonyms[edit]
- αυταρχία f (aftarchía)
Related terms[edit]
- δεσπότης m (despótis, “despot, bishop”)
- δεσποτικός (despotikós, “despotic”)