διακοπή

Greek

Etymology

From Koine Greek διακοπή (diakopḗ); see διακόπτω (diakópto, “to interrupt, break off”) for more.

Noun

διακοπή • (diakopí) f (plural διακοπές)

1. stoppage, break, disruption, interruption, shutdown
2. break, adjournment
3. (in the plural) holidays

Declension

Declension of διακοπή

	singular	plural
nominative	διακοπή (diakopí)	διακοπές (diakopés)
genitive	διακοπής (diakopís)	διακοπών (diakopón)
accusative	διακοπή (diakopí)	διακοπές (diakopés)
vocative	διακοπή (diakopí)	διακοπές (diakopés)

Related terms

• διακόπτω (diakópto, “interrupt”)
• κοπή f (kopí, “cutting”)

See also

• γιορτή n (giortí, “festival, holy day”)