δόντι

Greek

Etymology

From Ancient Greek *ὀδόντιον (*odóntion), diminutive of ὀδούς (odoús), from Proto-Indo-European *h₃dónts (“tooth”).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈðɔndi]

Noun

δόντι • (dónti) n (plural δόντια)

1. (anatomy) tooth
2. tusk
3. clove (of garlic)

Declension

Declension of δόντι

	singular	plural
nominative	δόντι •	δόντια •
genitive	δοντιού •	δοντιών •
accusative	δόντι •	δόντια •
vocative	δόντι •	δόντια •

Synonyms

• σκελίδα f (skelída, “clove”)