δύστροπος

Greek

Adjective

δύστροπος • (dýstropos) m (feminine δύστροπη, neuter δύστροπο)

1. bad-tempered, grumpy, cantankerous

Declension

Declension of δύστροπος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	δύστροπος •	δύστροπη •	δύστροπο •	δύστροποι •	δύστροπες •	δύστροπα •
genitive	δύστροπου •	δύστροπης •	δύστροπου •	δύστροπων •	δύστροπων •	δύστροπων •
accusative	δύστροπο •	δύστροπη •	δύστροπο •	δύστροπους •	δύστροπες •	δύστροπα •
vocative	δύστροπε •	δύστροπη •	δύστροπο •	δύστροποι •	δύστροπες •	δύστροπα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο δύστροπος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο δύστροπος, etc.)

See also

• κακότροπος (kakótropos, “bad-tempered”)
• strimménos (“twisted, grouchy”)
• τζαναμπέτης m (tzanampétis, “curmudgeon, bad tempered person”)