εθιμικός

Greek

Etymology

Learnedly from έθιμο (éthimo) +‎ -ικός (-ikós).

Pronunciation

• IPA^(key): /e.θi.miˈkos/
• Hyphenation: ε‧θι‧μι‧κός

Adjective

εθιμικός • (ethimikós) m (feminine εθιμική, neuter εθιμικό)

1. customary (in accordance with, or established by, custom or common usage)

   εθιμικό δίκαιο ― ethimikó díkaio ― customary law

Declension

Declension of εθιμικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	εθιμικός •	εθιμική •	εθιμικό •	εθιμικοί •	εθιμικές •	εθιμικά •
genitive	εθιμικού •	εθιμικής •	εθιμικού •	εθιμικών •	εθιμικών •	εθιμικών •
accusative	εθιμικό •	εθιμική •	εθιμικό •	εθιμικούς •	εθιμικές •	εθιμικά •
vocative	εθιμικέ •	εθιμική •	εθιμικό •	εθιμικοί •	εθιμικές •	εθιμικά •

References

• εθιμικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language