εμπνευσμένος
Greek
Etymology
Perfect participle of εμπνέομαι (empnéomai), passive voice of εμπνέω (“inspire”) from Ancient Greek ἐμπνέω (“breathe upon; inspire”). The modern sense, calque of French inspiré.[1]
Pronunciation
Participle
εμπνευσμένος • (empnefsménos) (— parameter error — )
- (of persons) inspired, charismatic, talented
- (of work, idea) inspiring, produced by great inspiration
Declension
Declension of εμπνευσμένος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | εμπνευσμένος • | εμπνευσμένη • | εμπνευσμένο • | εμπνευσμένοι • | εμπνευσμένες • | εμπνευσμένα • |
| genitive | εμπνευσμένου • | εμπνευσμένης • | εμπνευσμένου • | εμπνευσμένων • | εμπνευσμένων • | εμπνευσμένων • |
| accusative | εμπνευσμένο • | εμπνευσμένη • | εμπνευσμένο • | εμπνευσμένους • | εμπνευσμένες • | εμπνευσμένα • |
| vocative | εμπνευσμένε • | εμπνευσμένη • | εμπνευσμένο • | εμπνευσμένοι • | εμπνευσμένες • | εμπνευσμένα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εμπνευσμένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εμπνευσμένος, etc.) | |||||
Derived terms
- εμπνευσμένα (empnefsména, adverb)
Related terms
- έμπνευση f (émpnefsi, “inspiration”)
References
- ^ εμπνευσμένος - Babiniotis, Georgios (2002) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: […] [Dictionary of Modern Greek (language)] (in Greek), 2nd edition, Athens: Kentro Lexikologias [Lexicology Centre], 1st edition 1998, →ISBN.