εξόριστος

Greek

Adjective

εξόριστος • (exóristos) m (feminine εξόριστη, neuter εξόριστο)

1. exiled

Declension

Declension of εξόριστος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	εξόριστος •	εξόριστη •	εξόριστο •	εξόριστοι •	εξόριστες •	εξόριστα •
genitive	εξόριστου •	εξόριστης •	εξόριστου •	εξόριστων •	εξόριστων •	εξόριστων •
accusative	εξόριστο •	εξόριστη •	εξόριστο •	εξόριστους •	εξόριστες •	εξόριστα •
vocative	εξόριστε •	εξόριστη •	εξόριστο •	εξόριστοι •	εξόριστες •	εξόριστα •

Related terms

• εξορία f (exoría, “exile”)
• εξορίζω (exorízo, “to exile”)

Noun

εξόριστος • (exóristos) m (plural εξόριστοι, feminine εξόριστη)

1. exile, an exiled person

Declension

declension of εξόριστος

case     \     number	singular	plural
nominative	εξόριστος •	εξόριστοι •
genitive	εξόριστου •,  εξορίστου •	εξόριστων •,  εξορίστων •
accusative	εξόριστο •	εξόριστους •,  εξορίστους •
vocative	εξόριστε •	εξόριστοι •
Second forms are formal.