επίσκοπος

See also: ἐπίσκοπος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἐπίσκοπος (epískopos).

Noun

επίσκοπος • (epískopos) m (plural επίσκοποι)

1. (religion) bishop

Declension

Declension of επίσκοπος

	singular	plural
nominative	επίσκοπος •	επίσκοποι •
genitive	επισκόπου •	επισκόπων •
accusative	επίσκοπο •	επισκόπους •
vocative	επίσκοπε •	επίσκοποι •

Descendants

• → Romanian: episcop
• → Turkish: piskopos

See also

• πατριάρχης m (patriárchis, “patriarch”)
• αρχιεπίσκοπος m (archiepískopos, “archbishop”)
• μητροπολίτης m (mitropolítis, “metropolitan”)
• Μητροπολίτης m (Mitropolítis, “metropolitan bishop”)

Further reading

• επίσκοπος on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el