καναπές

Greek

Etymology

Reborrowing from French canapé (“sofa”), from Latin cōnōpēum (“seat with a canopy”) (with various intermediate forms), from Ancient Greek κωνωπεῖον (kōnōpeîon, “seat with a canopy”).

Noun

καναπές • (kanapés) m (plural καναπέδες)

1. sofa, couch, settee

Declension

Declension of καναπές

	singular	plural
nominative	καναπές (kanapés)	καναπέδες (kanapédes)
genitive	καναπέ (kanapé)	καναπέδων (kanapédon)
accusative	καναπέ (kanapé)	καναπέδες (kanapédes)
vocative	καναπέ (kanapé)	καναπέδες (kanapédes)

Coordinate terms

• ανάκλιντρο n (anáklintro, “chaise longue”)
• ντιβάνι n (ntiváni, “sofa”)
• μιντέρι n (mintéri, “sofa”)
• σοφάς m (sofás, “sofa”)

and:

• σεζλόνγκ n (sezlóngk, “chaise longue”)
• ξαπλώστρα n (xaplóstra, “sunlounger”)

Related terms

• καναπεδάκι n (kanapedáki, “canapé (hors d’oeuvre)”)

Further reading

• καναπές, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language