κατάπληκτος
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Byzantine Greek κατάπληκτος (katáplēktos), from Ancient Greek κᾰτᾰπλήσσω (kataplḗssō, “to flabbergast, amaze”) + -τος (-tos), the former from κατα- (kata-) + πλήσσω (plḗssō).[1]
Adjective
[edit]κατάπληκτος • (katápliktos) m (feminine κατάπληκτη, neuter κατάπληκτο)
Declension
[edit]Declension of κατάπληκτος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | κατάπληκτος • | κατάπληκτη • | κατάπληκτο • | κατάπληκτοι • | κατάπληκτες • | κατάπληκτα • |
| genitive | κατάπληκτου • | κατάπληκτης • | κατάπληκτου • | κατάπληκτων • | κατάπληκτων • | κατάπληκτων • |
| accusative | κατάπληκτο • | κατάπληκτη • | κατάπληκτο • | κατάπληκτους • | κατάπληκτες • | κατάπληκτα • |
| vocative | κατάπληκτε • | κατάπληκτη • | κατάπληκτο • | κατάπληκτοι • | κατάπληκτες • | κατάπληκτα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο κατάπληκτος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο κατάπληκτος, etc.) | |||||
Related terms
[edit]- see: καταπληκτικός (katapliktikós, “amazing, fantastic, astounding”)
References
[edit]- ^ κατάπληκτος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language