κουράδα

Greek

Etymology 1

From (deprecated template usage) [etyl] Ancient Greek σκωράδιον (skōrádion), a derivative of σκῶρ (skôr).

Pronunciation

• IPA^(key): /kuˈɾaða/

Noun

κουράδα • (kouráda) f (plural κουράδες)

1. (colloquial, slightly vulgar) turd (lump of faeces)

   Είναι πολύ αγενές να αφήνεις την κουράδα στην τουαλέτα όταν τελειώσεις. ― Eínai polý agenés na afíneis tin kouráda stin toualéta ótan teleióseis. ― It's very rude to leave the turd in the toilet when you are done.

   Όταν κανείς ιππασία, πρέπει να μαζεύεις τις κουράδες του αλόγου. ― Ótan kaneís ippasía, prépei na mazéveis tis kourádes tou alógou. ― When one is horseriding, one should pick up the horse's turds.

Declension

Declension of κουράδα

	singular	plural
nominative	κουράδα •	κουράδες •
genitive	κουράδας •	κουράδων •
accusative	κουράδα •	κουράδες •
vocative	κουράδα •	κουράδες •

Derived terms

• κουραδάκι n (kouradáki) (diminutive form)
• κουράδας m (kourádas, “turd, prick, asshole”)
• κουράδω f (kourádo, “turd, prick, bitch”)
• κουραδόμαγκας m (kouradómagkas, “fake tough guy”)
• κουραδομηχανή f (kouradomichaní, “layabout, lazy shit”)

Synonyms

• (lump of faeces): κουράδι n (kourádi), περίττωμα n (períttoma), σκατό n (skató)

Etymology 2

Inflected form.

Pronunciation

• IPA^(key): /kuˈɾaða/

Noun

κουράδα • (kouráda) m

1. Genitive singular form of κουράδας (kourádas).
2. Accusative singular form of κουράδας (kourádas).
3. Vocative singular form of κουράδας (kourádas).