κυνοκέφαλος

Ancient Greek

Etymology

A compound of κύων (kúōn, “dog”) +‎ κέφαλος (képhalos, “head”)

Noun

κυνοκέφαλος • (kunoképhalos) m (genitive κυνοκέφαλου); second declension

1. cynocephalus, doghead
2. baboon

   Aristotle Historia Animalum 502a.16.

References

• “κυνοκέφαλος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “κυνοκέφαλος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• κυνοκέφαλος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette