λατρεία

Ancient Greek

Etymology

From λᾰτρεύω (latreúō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /la.trěː.aː/ → /laˈtri.a/ → /laˈtri.a/

• (5^th BC Attic) IPA^(key): /la.trěː.aː/
• (1^st BC Egyptian) IPA^(key): /laˈtri.a/
• (4^th AD Koine) IPA^(key): /laˈtri.a/
• (10^th AD Byzantine) IPA^(key): /laˈtri.a/
• (15^th AD Constantinopolitan) IPA^(key): /laˈtri.a/

Noun

λᾰτρείᾱ • (latreíā) f (genitive λᾰτρείᾱς); first declension

1. service
2. worship

Declension

First declension of ἡ λᾰτρείᾱ; τῆς λᾰτρείᾱς

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ λᾰτρείᾱ	τὼ λᾰτρείᾱ	αἱ λᾰτρεῖαι
Genitive	τῆς λᾰτρείᾱς	τοῖν λᾰτρείαιν	τῶν λᾰτρειῶν
Dative	τῇ λᾰτρείᾳ	τοῖν λᾰτρείαιν	ταῖς λᾰτρείαις
Accusative	τὴν λᾰτρείᾱν	τὼ λᾰτρείᾱ	τᾱ̀ς λᾰτρείᾱς
Vocative	λᾰτρείᾱ	λᾰτρείᾱ	λᾰτρεῖαι
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• English: -latry
• Latin: latrīa

References

• λατρεία in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• λατρεία in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• «λατρεία» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “G2999”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • attendance idem, page 51.
  • hired service idem, page 401.
  • service idem, page 755.
  • worship idem, page 990.

---

Greek

Noun

λατρεία • (latreía) f

1. adoration, loving devotion
2. darling, the person whom one adores
3. worship
4. a cult

Declension

declension of λατρεία

	singular	plural
nominative	λατρεία •	λατρείες •
genitive	λατρείας •	λατρειών •
accusative	λατρεία •	λατρείες •
vocative	λατρεία •	λατρείες •

Related terms

• λάτρης m (látris, “worshipper”)
• λάτρισσα f (látrissa, “worshipper”)