μαγικός

Greek

Etymology

From μάγος (mágos) +‎ -ικός (-ikós).

Pronunciation

• IPA^(key): /ma.ʝiˈkos/

Adjective

μαγικός • (magikós) m (feminine μαγική, neuter μαγικό)

1. magic

Declension

Declension of μαγικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	μαγικός •	μαγική •	μαγικό •	μαγικοί •	μαγικές •	μαγικά •
genitive	μαγικού •	μαγικής •	μαγικού •	μαγικών •	μαγικών •	μαγικών •
accusative	μαγικό •	μαγική •	μαγικό •	μαγικούς •	μαγικές •	μαγικά •
vocative	μαγικέ •	μαγική •	μαγικό •	μαγικοί •	μαγικές •	μαγικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μαγικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μαγικός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	μαγικότερος •	μαγικότερη •	μαγικότερο •	μαγικότεροι •	μαγικότερες •	μαγικότερα •
genitive	μαγικότερου •	μαγικότερης •	μαγικότερου •	μαγικότερων •	μαγικότερων •	μαγικότερων •
accusative	μαγικότερο •	μαγικότερη •	μαγικότερο •	μαγικότερους •	μαγικότερες •	μαγικότερα •
vocative	μαγικότερε •	μαγικότερη •	μαγικότερο •	μαγικότεροι •	μαγικότερες •	μαγικότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο μαγικότερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	μαγικότατος •	μαγικότατη •	μαγικότατο •	μαγικότατοι •	μαγικότατες •	μαγικότατα •
genitive	μαγικότατου •	μαγικότατης •	μαγικότατου •	μαγικότατων •	μαγικότατων •	μαγικότατων •
accusative	μαγικότατο •	μαγικότατη •	μαγικότατο •	μαγικότατους •	μαγικότατες •	μαγικότατα •
vocative	μαγικότατε •	μαγικότατη •	μαγικότατο •	μαγικότατοι •	μαγικότατες •	μαγικότατα •