μεριμνάω

Ancient Greek

Etymology

Deverbative of μέριμνα (mérimna, “anxiety, concern”). Cognates include Latin memor and Sanskrit स्मरति (smarati, “to think, to recollect”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /me.rim.ná.ɔː/ → /me.rimˈna.o/ → /me.rimˈna.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /me.rim.ná.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /me.rimˈna.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /me.rimˈna.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /me.rimˈna.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /me.rimˈna.o/

Verb

μεριμνάω • (merimnáō)

1. to be worried, preoccupied
   • The Bible, Matthew 6:28:

     καὶ περὶ ἐνδύματος τί μεριμνᾶτε; καταμάθετε τὰ κρίνα τοῦ ἀγροῦ πῶς αὐξάνουσιν· οὐ κοπιῶσιν οὐδὲ νήθουσιν

     kaì perì endúmatos tí merimnâte; katamáthete tà krína toû agroû pôs auxánousin; ou kopiôsin oudè nḗthousin

     and regarding clothing, why do you worry? See the lilies of the field, how they don't labor or spin (thread), yet they grow

Conjugation

   Present: μερῐμνᾰ́ω, μερῐμνᾰ́ομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μερῐμνᾰ́ω	μερῐμνᾰ́εις	μερῐμνᾰ́ει	μερῐμνᾰ́ετον	μερῐμνᾰ́ετον	μερῐμνᾰ́ομεν	μερῐμνᾰ́ετε	μερῐμνᾰ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	μερῐμνᾰ́ω	μερῐμνᾰ́ῃς	μερῐμνᾰ́ῃ	μερῐμνᾰ́ητον	μερῐμνᾰ́ητον	μερῐμνᾰ́ωμεν	μερῐμνᾰ́ητε	μερῐμνᾰ́ωσῐ(ν)
	optative	μερῐμνᾰ́οιμῐ	μερῐμνᾰ́οις	μερῐμνᾰ́οι	μερῐμνᾰ́οιτον	μερῐμνᾰοίτην	μερῐμνᾰ́οιμεν	μερῐμνᾰ́οιτε	μερῐμνᾰ́οιεν
	imperative		μερῐ́μνᾰε	μερῐμνᾰέτω	μερῐμνᾰ́ετον	μερῐμνᾰέτων		μερῐμνᾰ́ετε	μερῐμνᾰόντων
middle/ passive	indicative	μερῐμνᾰ́ομαι	μερῐμνᾰ́ῃ, μερῐμνᾰ́ει	μερῐμνᾰ́εται	μερῐμνᾰ́εσθον	μερῐμνᾰ́εσθον	μερῐμνᾰόμεθᾰ	μερῐμνᾰ́εσθε	μερῐμνᾰ́ονται
	subjunctive	μερῐμνᾰ́ωμαι	μερῐμνᾰ́ῃ	μερῐμνᾰ́ηται	μερῐμνᾰ́ησθον	μερῐμνᾰ́ησθον	μερῐμνᾰώμεθᾰ	μερῐμνᾰ́ησθε	μερῐμνᾰ́ωνται
	optative	μερῐμνᾰοίμην	μερῐμνᾰ́οιο	μερῐμνᾰ́οιτο	μερῐμνᾰ́οισθον	μερῐμνᾰοίσθην	μερῐμνᾰοίμεθᾰ	μερῐμνᾰ́οισθε	μερῐμνᾰ́οιντο
	imperative		μερῐμνᾰ́ου	μερῐμνᾰέσθω	μερῐμνᾰ́εσθον	μερῐμνᾰέσθων		μερῐμνᾰ́εσθε	μερῐμνᾰέσθων
		active				middle/passive
infinitive		μερῐμνᾰ́ειν				μερῐμνᾰ́εσθαι
participle	m	μερῐμνᾰ́ων				μερῐμνᾰόμενος
	f	μερῐμνᾰ́ουσᾰ				μερῐμνᾰομένη
	n	μερῐμνᾰ́ον				μερῐμνᾰόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: μερῐμνῶ, μερῐμνῶμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μερῐμνῶ	μερῐμνᾷς	μερῐμνᾷ	μερῐμνᾶτον	μερῐμνᾶτον	μερῐμνῶμεν	μερῐμνᾶτε	μερῐμνῶσῐ(ν)
	subjunctive	μερῐμνῶ	μερῐμνᾷς	μερῐμνᾷ	μερῐμνᾶτον	μερῐμνᾶτον	μερῐμνῶμεν	μερῐμνᾶτε	μερῐμνῶσῐ(ν)
	optative	μερῐμνῴην, μερῐμνῷμῐ	μερῐμνῴης, μερῐμνῷς	μερῐμνῴη, μερῐμνῷ	μερῐμνῷτον, μερῐμνῴητον	μερῐμνῴτην, μερῐμνῳήτην	μερῐμνῷμεν, μερῐμνῴημεν	μερῐμνῷτε, μερῐμνῴητε	μερῐμνῷεν, μερῐμνῴησᾰν
	imperative		μερῐ́μνᾱ	μερῐμνᾱ́τω	μερῐμνᾶτον	μερῐμνᾱ́των		μερῐμνᾶτε	μερῐμνώντων
middle/ passive	indicative	μερῐμνῶμαι	μερῐμνᾷ	μερῐμνᾶται	μερῐμνᾶσθον	μερῐμνᾶσθον	μερῐμνώμεθᾰ	μερῐμνᾶσθε	μερῐμνῶνται
	subjunctive	μερῐμνῶμαι	μερῐμνᾷ	μερῐμνᾶται	μερῐμνᾶσθον	μερῐμνᾶσθον	μερῐμνώμεθᾰ	μερῐμνᾶσθε	μερῐμνῶνται
	optative	μερῐμνῴμην	μερῐμνῷο	μερῐμνῷτο	μερῐμνῷσθον	μερῐμνῴσθην	μερῐμνῴμεθᾰ	μερῐμνῷσθε	μερῐμνῷντο
	imperative		μερῐμνῶ	μερῐμνᾱ́σθω	μερῐμνᾶσθον	μερῐμνᾱ́σθων		μερῐμνᾶσθε	μερῐμνᾱ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		μερῐμνᾶν				μερῐμνᾶσθαι
participle	m	μερῐμνῶν				μερῐμνώμενος
	f	μερῐμνῶσᾰ				μερῐμνωμένη
	n	μερῐμνῶν				μερῐμνώμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐμερῐ́μνᾰον, ἐμερῐμνᾰόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμερῐ́μνᾰον	ἐμερῐ́μνᾰες	ἐμερῐ́μνᾰε(ν)	ἐμερῐμνᾰ́ετον	ἐμερῐμνᾰέτην	ἐμερῐμνᾰ́ομεν	ἐμερῐμνᾰ́ετε	ἐμερῐ́μνᾰον
middle/ passive	indicative	ἐμερῐμνᾰόμην	ἐμερῐμνᾰ́ου	ἐμερῐμνᾰ́ετο	ἐμερῐμνᾰ́εσθον	ἐμερῐμνᾰέσθην	ἐμερῐμνᾰόμεθᾰ	ἐμερῐμνᾰ́εσθε	ἐμερῐμνᾰ́οντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐμερῐ́μνων, ἐμερῐμνώμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμερῐ́μνων	ἐμερῐ́μνᾱς	ἐμερῐ́μνᾱ	ἐμερῐμνᾶτον	ἐμερῐμνᾱ́την	ἐμερῐμνῶμεν	ἐμερῐμνᾶτε	ἐμερῐ́μνων
middle/ passive	indicative	ἐμερῐμνώμην	ἐμερῐμνῶ	ἐμερῐμνᾶτο	ἐμερῐμνᾶσθον	ἐμερῐμνᾱ́σθην	ἐμερῐμνώμεθᾰ	ἐμερῐμνᾶσθε	ἐμερῐμνῶντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: μερῐμνήσω, μερῐμνήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μερῐμνήσω	μερῐμνήσεις	μερῐμνήσει	μερῐμνήσετον	μερῐμνήσετον	μερῐμνήσομεν	μερῐμνήσετε	μερῐμνήσουσῐ(ν)
	optative	μερῐμνήσοιμῐ	μερῐμνήσοις	μερῐμνήσοι	μερῐμνήσοιτον	μερῐμνησοίτην	μερῐμνήσοιμεν	μερῐμνήσοιτε	μερῐμνήσοιεν
middle	indicative	μερῐμνήσομαι	μερῐμνήσῃ, μερῐμνήσει	μερῐμνήσεται	μερῐμνήσεσθον	μερῐμνήσεσθον	μερῐμνησόμεθᾰ	μερῐμνήσεσθε	μερῐμνήσονται
	optative	μερῐμνησοίμην	μερῐμνήσοιο	μερῐμνήσοιτο	μερῐμνήσοισθον	μερῐμνησοίσθην	μερῐμνησοίμεθᾰ	μερῐμνήσοισθε	μερῐμνήσοιντο
		active			middle
infinitive		μερῐμνήσειν			μερῐμνήσεσθαι
participle	m	μερῐμνήσων			μερῐμνησόμενος
	f	μερῐμνήσουσᾰ			μερῐμνησομένη
	n	μερῐμνῆσον			μερῐμνησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐμερῐ́μνησᾰ, ἐμερῐμνησᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμερῐ́μνησᾰ	ἐμερῐ́μνησᾰς	ἐμερῐ́μνησε(ν)	ἐμερῐμνήσᾰτον	ἐμερῐμνησᾰ́την	ἐμερῐμνήσᾰμεν	ἐμερῐμνήσᾰτε	ἐμερῐ́μνησᾰν
	subjunctive	μερῐμνήσω	μερῐμνήσῃς	μερῐμνήσῃ	μερῐμνήσητον	μερῐμνήσητον	μερῐμνήσωμεν	μερῐμνήσητε	μερῐμνήσωσῐ(ν)
	optative	μερῐμνήσαιμῐ	μερῐμνήσειᾰς, μερῐμνήσαις	μερῐμνήσειε(ν), μερῐμνήσαι	μερῐμνήσαιτον	μερῐμνησαίτην	μερῐμνήσαιμεν	μερῐμνήσαιτε	μερῐμνήσειᾰν, μερῐμνήσαιεν
	imperative		μερῐ́μνησον	μερῐμνησᾰ́τω	μερῐμνήσᾰτον	μερῐμνησᾰ́των		μερῐμνήσᾰτε	μερῐμνησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐμερῐμνησᾰ́μην	ἐμερῐμνήσω	ἐμερῐμνήσᾰτο	ἐμερῐμνήσᾰσθον	ἐμερῐμνησᾰ́σθην	ἐμερῐμνησᾰ́μεθᾰ	ἐμερῐμνήσᾰσθε	ἐμερῐμνήσᾰντο
	subjunctive	μερῐμνήσωμαι	μερῐμνήσῃ	μερῐμνήσηται	μερῐμνήσησθον	μερῐμνήσησθον	μερῐμνησώμεθᾰ	μερῐμνήσησθε	μερῐμνήσωνται
	optative	μερῐμνησαίμην	μερῐμνήσαιο	μερῐμνήσαιτο	μερῐμνήσαισθον	μερῐμνησαίσθην	μερῐμνησαίμεθᾰ	μερῐμνήσαισθε	μερῐμνήσαιντο
	imperative		μερῐ́μνησαι	μερῐμνησᾰ́σθω	μερῐμνήσᾰσθον	μερῐμνησᾰ́σθων		μερῐμνήσᾰσθε	μερῐμνησᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		μερῐμνῆσαι			μερῐμνήσᾰσθαι
participle	m	μερῐμνήσᾱς			μερῐμνησᾰ́μενος
	f	μερῐμνήσᾱσᾰ			μερῐμνησᾰμένη
	n	μερῐμνῆσᾰν			μερῐμνησᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: μεμερῐ́μνηκᾰ, μεμερῐ́μνημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μεμερῐ́μνηκᾰ	μεμερῐ́μνηκᾰς	μεμερῐ́μνηκε(ν)	μεμερῐμνήκᾰτον	μεμερῐμνήκᾰτον	μεμερῐμνήκᾰμεν	μεμερῐμνήκᾰτε	μεμερῐμνήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	μεμερῐμνήκω	μεμερῐμνήκῃς	μεμερῐμνήκῃ	μεμερῐμνήκητον	μεμερῐμνήκητον	μεμερῐμνήκωμεν	μεμερῐμνήκητε	μεμερῐμνήκωσῐ(ν)
	optative	μεμερῐμνήκοιμῐ, μεμερῐμνηκοίην	μεμερῐμνήκοις, μεμερῐμνηκοίης	μεμερῐμνήκοι, μεμερῐμνηκοίη	μεμερῐμνήκοιτον	μεμερῐμνηκοίτην	μεμερῐμνήκοιμεν	μεμερῐμνήκοιτε	μεμερῐμνήκοιεν
	imperative		μεμερῐ́μνηκε	μεμερῐμνηκέτω	μεμερῐμνήκετον	μεμερῐμνηκέτων		μεμερῐμνήκετε	μεμερῐμνηκόντων
middle/ passive	indicative	μεμερῐ́μνημαι	μεμερῐ́μνησαι	μεμερῐ́μνηται	μεμερῐ́μνησθον	μεμερῐ́μνησθον	μεμερῐμνήμεθᾰ	μεμερῐ́μνησθε	μεμερῐ́μνηνται
	subjunctive	μεμερῐμνημένος ὦ	μεμερῐμνημένος ᾖς	μεμερῐμνημένος ᾖ	μεμερῐμνημένω ἦτον	μεμερῐμνημένω ἦτον	μεμερῐμνημένοι ὦμεν	μεμερῐμνημένοι ἦτε	μεμερῐμνημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	μεμερῐμνημένος εἴην	μεμερῐμνημένος εἴης	μεμερῐμνημένος εἴη	μεμερῐμνημένω εἴητον/εἶτον	μεμερῐμνημένω εἰήτην/εἴτην	μεμερῐμνημένοι εἴημεν/εἶμεν	μεμερῐμνημένοι εἴητε/εἶτε	μεμερῐμνημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		μεμερῐ́μνησο	μεμερῐμνήσθω	μεμερῐ́μνησθον	μεμερῐμνήσθων		μεμερῐ́μνησθε	μεμερῐμνήσθων
		active				middle/passive
infinitive		μεμερῐμνηκέναι				μεμερῐμνῆσθαι
participle	m	μεμερῐμνηκώς				μεμερῐμνημένος
	f	μεμερῐμνηκυῖᾰ				μεμερῐμνημένη
	n	μεμερῐμνηκός				μεμερῐμνημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

• μεριμνάω - ΛΟΓΕΙΟΝ (since 2011) Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch) University of Chicago.
• “μεριμνάω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “μεριμνάω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “μεριμνάω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• μεριμνάω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• “μεριμνάω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G3105 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible