νυσταγμός

Ancient Greek

Etymology

From νυστάζω (nustázō, “to doze”) +‎ -μός (-mós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /nys.taŋ.mós/ → /nys.taɣˈmos/ → /nis.taɣˈmos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /nys.taŋ.mós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /nys.taɡˈmos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /nys.taɣˈmos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /nys.taɣˈmos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /nis.taɣˈmos/

Noun

νυσταγμός • (nustagmós) m (genitive νυσταγμοῦ); second declension

1. drowsiness

Inflection

Second declension of ὁ νυσταγμός; τοῦ νυσταγμοῦ (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ νυσταγμός ho nustagmós	τὼ νυσταγμώ tṑ nustagmṓ	οἱ νυσταγμοί hoi nustagmoí
Genitive	τοῦ νυσταγμοῦ toû nustagmoû	τοῖν νυσταγμοῖν toîn nustagmoîn	τῶν νυσταγμῶν tôn nustagmôn
Dative	τῷ νυσταγμῷ tôi nustagmôi	τοῖν νυσταγμοῖν toîn nustagmoîn	τοῖς νυσταγμοῖς toîs nustagmoîs
Accusative	τὸν νυσταγμόν tòn nustagmón	τὼ νυσταγμώ tṑ nustagmṓ	τοὺς νυσταγμούς toùs nustagmoús
Vocative	νυσταγμέ nustagmé	νυσταγμώ nustagmṓ	νυσταγμοί nustagmoí
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• English: nystagmus
• Greek: νυσταγμός (nystagmós)
• Italian: nistagmo

Further reading

• “νυσταγμός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “νυσταγμός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• νυσταγμός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

---

Greek

Noun

νυσταγμός • (nystagmós) m (uncountable)

1. (ophthalmology) nystagmus, miner's disease

Declension

  νυσταγμός

case     \     number	singular
nominative	νυσταγμός •
genitive	νυσταγμού •
accusative	νυσταγμό •
vocative	νυσταγμέ •