πάλλω

Ancient Greek

Etymology

(deprecated template usage) From Proto-Hellenic *pə́ľľō, from Proto-Indo-European *pl̥h₂-yé-ti, from Proto-Indo-European *pelh₂- (“to drive, swing, shake”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pál.lɔː/ → /ˈpal.lo/ → /ˈpa.lo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pál.lɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpal.lo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpal.lo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpal.lo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpa.lo/

Verb

πάλλω • (pállō)

1. to poise or sway a missile before it is thrown; to brandish a weapon
2. (passive voice) to swing or dash oneself

Conjugation

   Present: πᾰ́λλω, πᾰ́λλομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰ́λλω	πᾰ́λλεις	πᾰ́λλει	πᾰ́λλετον	πᾰ́λλετον	πᾰ́λλομεν	πᾰ́λλετε	πᾰ́λλουσῐ(ν)
	subjunctive	πᾰ́λλω	πᾰ́λλῃς	πᾰ́λλῃ	πᾰ́λλητον	πᾰ́λλητον	πᾰ́λλωμεν	πᾰ́λλητε	πᾰ́λλωσῐ(ν)
	optative	πᾰ́λλοιμῐ	πᾰ́λλοις	πᾰ́λλοι	πᾰ́λλοιτον	πᾰλλοίτην	πᾰ́λλοιμεν	πᾰ́λλοιτε	πᾰ́λλοιεν
	imperative		πᾰ́λλε	πᾰλλέτω	πᾰ́λλετον	πᾰλλέτων		πᾰ́λλετε	πᾰλλόντων
middle/ passive	indicative	πᾰ́λλομαι	πᾰ́λλῃ, πᾰ́λλει	πᾰ́λλεται	πᾰ́λλεσθον	πᾰ́λλεσθον	πᾰλλόμεθᾰ	πᾰ́λλεσθε	πᾰ́λλονται
	subjunctive	πᾰ́λλωμαι	πᾰ́λλῃ	πᾰ́λληται	πᾰ́λλησθον	πᾰ́λλησθον	πᾰλλώμεθᾰ	πᾰ́λλησθε	πᾰ́λλωνται
	optative	πᾰλλοίμην	πᾰ́λλοιο	πᾰ́λλοιτο	πᾰ́λλοισθον	πᾰλλοίσθην	πᾰλλοίμεθᾰ	πᾰ́λλοισθε	πᾰ́λλοιντο
	imperative		πᾰ́λλου	πᾰλλέσθω	πᾰ́λλεσθον	πᾰλλέσθων		πᾰ́λλεσθε	πᾰλλέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πᾰ́λλειν				πᾰ́λλεσθαι
participle	m	πᾰ́λλων				πᾰλλόμενος
	f	πᾰ́λλουσᾰ				πᾰλλομένη
	n	πᾰ́λλον				πᾰλλόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔπᾰλλον, ἐπᾰλλόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔπᾰλλον	ἔπᾰλλες	ἔπᾰλλε(ν)	ἐπᾰ́λλετον	ἐπᾰλλέτην	ἐπᾰ́λλομεν	ἐπᾰ́λλετε	ἔπᾰλλον
middle/ passive	indicative	ἐπᾰλλόμην	ἐπᾰ́λλου	ἐπᾰ́λλετο	ἐπᾰ́λλεσθον	ἐπᾰλλέσθην	ἐπᾰλλόμεθᾰ	ἐπᾰ́λλεσθε	ἐπᾰ́λλοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: πᾰ́λλον, πᾰλλόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰ́λλον	πᾰ́λλες	πᾰ́λλε(ν)	πᾰ́λλετον	πᾰλλέτην	πᾰ́λλομεν	πᾰ́λλετε	πᾰ́λλον
middle/ passive	indicative	πᾰλλόμην	πᾰ́λλου	πᾰ́λλετο	πᾰ́λλεσθον	πᾰλλέσθην	πᾰλλόμε(σ)θᾰ	πᾰ́λλεσθε	πᾰ́λλοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔπηλᾰ, ἐπηλᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔπηλᾰ	ἔπηλᾰς	ἔπηλε(ν)	ἐπήλᾰτον	ἐπηλᾰ́την	ἐπήλᾰμεν	ἐπήλᾰτε	ἔπηλᾰν
	subjunctive	πήλω	πήλῃς	πήλῃ	πήλητον	πήλητον	πήλωμεν	πήλητε	πήλωσῐ(ν)
	optative	πήλαιμῐ	πήλειᾰς, πήλαις	πήλειε(ν), πήλαι	πήλαιτον	πηλαίτην	πήλαιμεν	πήλαιτε	πήλειᾰν, πήλαιεν
	imperative		πῆλον	πηλᾰ́τω	πήλᾰτον	πηλᾰ́των		πήλᾰτε	πηλᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπηλᾰ́μην	ἐπήλω	ἐπήλᾰτο	ἐπήλᾰσθον	ἐπηλᾰ́σθην	ἐπηλᾰ́μεθᾰ	ἐπήλᾰσθε	ἐπήλᾰντο
	subjunctive	πήλωμαι	πήλῃ	πήληται	πήλησθον	πήλησθον	πηλώμεθᾰ	πήλησθε	πήλωνται
	optative	πηλαίμην	πήλαιο	πήλαιτο	πήλαισθον	πηλαίσθην	πηλαίμεθᾰ	πήλαισθε	πήλαιντο
	imperative		πῆλαι	πηλᾰ́σθω	πήλᾰσθον	πηλᾰ́σθων		πήλᾰσθε	πηλᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		πῆλαι			πήλᾰσθαι
participle	m	πήλᾱς			πηλᾰ́μενος
	f	πήλᾱσᾰ			πηλᾰμένη
	n	πῆλᾰν			πηλᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: πῆλᾰ (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πῆλᾰ	πῆλᾰς	πῆλε(ν)	πήλᾰτον	πηλᾰ́την	πήλᾰμεν	πήλᾰτε	πῆλᾰν
	subjunctive	πήλω, πήλωμῐ	πήλῃς, πήλῃσθᾰ	πήλῃ, πήλῃσῐ	πήλητον	πήλητον	πήλωμεν	πήλητε	πήλωσῐ(ν)
	optative	πήλαιμῐ	πήλαις, πήλαισθᾰ, πήλειᾰς	πήλειε(ν), πήλαι	πηλεῖτον	πηλείτην	πηλεῖμεν	πηλεῖτε	πηλεῖεν
	imperative		πῆλον	πηλᾰ́τω	πήλᾰτον	πηλᾰ́των		πήλᾰτε	πηλᾰ́ντων
		active
infinitive		πῆλαι/πηλᾰ́μεν/πηλᾰμέναι
participle	m	πήλᾱς
	f	πήλᾱσᾰ
	n	πῆλᾰν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: πέπαλᾰ, πεπαλᾰ́μην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πέπαλᾰ	πέπαλᾰς	πέπαλε(ν)	πεπάλᾰτον	πεπαλᾰ́την	πεπάλᾰμεν	πεπάλᾰτε	πέπαλᾰν
	subjunctive	πεπάλω, πεπάλωμῐ	πεπάλῃς, πεπάλῃσθᾰ	πεπάλῃ, πεπάλῃσῐ	πεπάλητον	πεπάλητον	πεπάλωμεν	πεπάλητε	πεπάλωσῐ(ν)
	optative	πεπάλαιμῐ	πεπάλαις, πεπάλαισθᾰ, πεπάλειᾰς	πεπάλειε(ν), πεπάλαι	πεπαλεῖτον	πεπαλείτην	πεπαλεῖμεν	πεπαλεῖτε	πεπαλεῖεν
	imperative		πέπαλον	πεπαλᾰ́τω	πεπάλᾰτον	πεπαλᾰ́των		πεπάλᾰτε	πεπαλᾰ́ντων
middle	indicative	πεπαλᾰ́μην	πεπάλᾰο	πεπάλᾰτο	πεπάλᾰσθον	πεπαλᾰ́σθην	πεπαλᾰ́με(σ)θᾰ	πεπάλᾰσθε	πεπάλᾰντο
	subjunctive	πεπάλωμαι	πεπάληαι	πεπάληται	πεπάλησθον	πεπάλησθον	πεπαλώμε(σ)θᾰ	πεπάλησθε	πεπάλωνται
	optative	πεπαλαίμην	πεπάλαιο	πεπάλαιτο	πεπάλαισθον	πεπαλαίσθην	πεπαλαίμε(σ)θᾰ	πεπάλαισθε	πεπαλαίᾰτο
	imperative		πέπαλαι	πεπαλᾰ́σθω	πεπάλᾰσθον	πεπαλᾰ́σθων		πεπάλᾰσθε	πεπαλᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		πεπᾶλαι/πεπαλᾰ́μεν/πεπαλᾰμέναι			πεπάλᾰσθαι
participle	m	πεπάλᾱς			πεπαλᾰ́μενος
	f	πεπάλᾱσᾰ			πεπαλᾰμένη
	n	πεπᾶλᾰν			πεπαλᾰ́μενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: παλόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	παλόμην	πάλεο	πάλτο	πάλεσθον	παλέσθην	παλόμε(σ)θᾰ	πάλεσθε	πάλοντο
	subjunctive	πάλωμαι	πάληαι	πάληται	πάλησθον	πάλησθον	παλώμε(σ)θᾰ	πάλησθε	πάλωνται
	optative	παλοίμην	πάλοιο	πάλοιτο	πάλοισθον	παλοίσθην	παλοίμε(σ)θᾰ	πάλοισθε	παλοίᾰτο
	imperative		πάλεο	παλέσθω	πάλεσθον	παλέσθων		πάλεσθε	παλέσθων
					middle
infinitive					παλέσθαι
participle	m				παλόμενος
	f				παλομένη
	n				παλόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πέπαλμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	πέπαλμαι	πέπαλσαι	πέπαλται	πέπαλθον	πέπαλθον	πεπάλμεθᾰ	πέπαλθε	πεπάλᾰται
	subjunctive	πεπαλμένος ὦ	πεπαλμένος ᾖς	πεπαλμένος ᾖ	πεπαλμένω ἦτον	πεπαλμένω ἦτον	πεπαλμένοι ὦμεν	πεπαλμένοι ἦτε	πεπαλμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεπαλμένος εἴην	πεπαλμένος εἴης	πεπαλμένος εἴη	πεπαλμένω εἴητον/εἶτον	πεπαλμένω εἰήτην/εἴτην	πεπαλμένοι εἴημεν/εἶμεν	πεπαλμένοι εἴητε/εἶτε	πεπαλμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πέπαλσο	πεπάλθω	πέπαλθον	πεπάλθων		πέπαλθε	πεπάλθων
infinitive						πεπᾶλθαι
participle	m					πεπαλμένος
	f					πεπαλμένη
	n					πεπαλμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀναπάλλω (anapállō)
• καταπέλτης (katapéltēs)
• πάλη (pálē)
• πελεμὶζω (pelemìzō)

 

Further reading

• “πάλλω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• πάλλω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• πάλλω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “πάλλω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter