παρκαδόρος

Greek

Etymology

παρκάρω (parkáro, “to park”) +‎ -αδόρος (-adóros)

Pronunciation

• IPA^(key): /paɾkaˈðoɾos/
• Hyphenation: παρ‧κα‧δό‧ρος

Noun

παρκαδόρος • (parkadóros) m (plural παρκαδόροι)

1. (colloquial) car parker, valet car parker (someone who parks cars in carparks)

Declension

declension of παρκαδόρος

case     \     number	singular	plural
nominative	παρκαδόρος •	παρκαδόροι •
genitive	παρκαδόρου •	παρκαδόρων •
accusative	παρκαδόρο •	παρκαδόρους •
vocative	παρκαδόρε •	παρκαδόροι •