πειράομαι

Ancient Greek

Etymology

From πεῖρα (peîra, “trial”). Sometimes found as an active verb πειράω (peiráō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /peː.rá.o.mai̯/ → /piˈra.o.mɛ/ → /piˈra.o.me/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /peː.rá.o.mai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /piˈra.o.mɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /piˈra.o.mɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /piˈra.o.me/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /piˈra.o.me/

Verb

πειράομαι • (peiráomai)

1. to try

Conjugation

   Present: πειρᾰ́ομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	πειρᾰ́ομαι	πειρᾰ́ῃ, πειρᾰ́ει	πειρᾰ́εται	πειρᾰ́εσθον	πειρᾰ́εσθον	πειρᾰόμεθᾰ	πειρᾰ́εσθε	πειρᾰ́ονται
	subjunctive	πειρᾰ́ωμαι	πειρᾰ́ῃ	πειρᾰ́ηται	πειρᾰ́ησθον	πειρᾰ́ησθον	πειρᾰώμεθᾰ	πειρᾰ́ησθε	πειρᾰ́ωνται
	optative	πειρᾰοίμην	πειρᾰ́οιο	πειρᾰ́οιτο	πειρᾰ́οισθον	πειρᾰοίσθην	πειρᾰοίμεθᾰ	πειρᾰ́οισθε	πειρᾰ́οιντο
	imperative		πειρᾰ́ου	πειρᾰέσθω	πειρᾰ́εσθον	πειρᾰέσθων		πειρᾰ́εσθε	πειρᾰέσθων
						middle/passive
infinitive						πειρᾰ́εσθαι
participle	m					πειρᾰόμενος
	f					πειρᾰομένη
	n					πειρᾰόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: πειρῶμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	πειρῶμαι	πειρᾷ	πειρᾶται	πειρᾶσθον	πειρᾶσθον	πειρώμεθᾰ	πειρᾶσθε	πειρῶνται
	subjunctive	πειρῶμαι	πειρᾷ	πειρᾶται	πειρᾶσθον	πειρᾶσθον	πειρώμεθᾰ	πειρᾶσθε	πειρῶνται
	optative	πειρῴμην	πειρῷο	πειρῷτο	πειρῷσθον	πειρῴσθην	πειρῴμεθᾰ	πειρῷσθε	πειρῷντο
	imperative		πειρῶ	πειρᾱ́σθω	πειρᾶσθον	πειρᾱ́σθων		πειρᾶσθε	πειρᾱ́σθων
						middle/passive
infinitive						πειρᾶσθαι
participle	m					πειρώμενος
	f					πειρωμένη
	n					πειρώμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπειρᾰόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἐπειρᾰόμην	ἐπειρᾰ́ου	ἐπειρᾰ́ετο	ἐπειρᾰ́εσθον	ἐπειρᾰέσθην	ἐπειρᾰόμεθᾰ	ἐπειρᾰ́εσθε	ἐπειρᾰ́οντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπειρώμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἐπειρώμην	ἐπειρῶ	ἐπειρᾶτο	ἐπειρᾶσθον	ἐπειρᾱ́σθην	ἐπειρώμεθᾰ	ἐπειρᾶσθε	ἐπειρῶντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: πειράσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	πειράσομαι	πειράσῃ, πειράσει	πειράσεται	πειράσεσθον	πειράσεσθον	πειρασόμεθᾰ	πειράσεσθε	πειράσονται
	optative	πειρασοίμην	πειράσοιο	πειράσοιτο	πειράσοισθον	πειρασοίσθην	πειρασοίμεθᾰ	πειράσοισθε	πειράσοιντο
					middle
infinitive					πειράσεσθαι
participle	m				πειρασόμενος
	f				πειρασομένη
	n				πειρασόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπειράθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἐπειράθην	ἐπειράθης	ἐπειράθη	ἐπειράθητον	ἐπειραθήτην	ἐπειράθημεν	ἐπειράθητε	ἐπειράθησᾰν
	subjunctive	πειραθῶ	πειραθῇς	πειραθῇ	πειραθῆτον	πειραθῆτον	πειραθῶμεν	πειραθῆτε	πειραθῶσῐ(ν)
	optative	πειραθείην	πειραθείης	πειραθείη	πειραθεῖτον, πειραθείητον	πειραθείτην, πειραθειήτην	πειραθεῖμεν, πειραθείημεν	πειραθεῖτε, πειραθείητε	πειραθεῖεν, πειραθείησᾰν
	imperative		πειράθητῐ	πειραθήτω	πειράθητον	πειραθήτων		πειράθητε	πειραθέντων
							passive
infinitive							πειραθῆναι
participle	m						πειραθείς
	f						πειραθεῖσᾰ
	n						πειραθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πεπείραμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	πεπείραμαι	πεπείρασαι	πεπείραται	πεπείρασθον	πεπείρασθον	πεπειράμεθᾰ	πεπείρασθε	πεπείρανται
	subjunctive	πεπειραμένος ὦ	πεπειραμένος ᾖς	πεπειραμένος ᾖ	πεπειραμένω ἦτον	πεπειραμένω ἦτον	πεπειραμένοι ὦμεν	πεπειραμένοι ἦτε	πεπειραμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεπειραμένος εἴην	πεπειραμένος εἴης	πεπειραμένος εἴη	πεπειραμένω εἴητον/εἶτον	πεπειραμένω εἰήτην/εἴτην	πεπειραμένοι εἴημεν/εἶμεν	πεπειραμένοι εἴητε/εἶτε	πεπειραμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πεπείρασο	πεπειράσθω	πεπείρασθον	πεπειράσθων		πεπείρασθε	πεπειράσθων
						middle/passive
infinitive						πεπειρᾶσθαι
participle	m					πεπειραμένος
	f					πεπειραμένη
	n					πεπειραμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• Template:LSJ