πληθύνω

Ancient Greek

Etymology

Causative of πληθύω (plēthúō), from πληθύς (plēthús, “throng”), from πίμπλημῐ (pímplēmi, “I fill”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /plɛː.tʰy̌ː.nɔː/ → /pliˈθy.no/ → /pliˈθi.no/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /plɛː.tʰy̌ː.nɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ple̝ˈtʰy.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pliˈθy.no/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pliˈθy.no/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pliˈθi.no/

Verb

πληθῡ́νω • (plēthū́nō)

1. to increase, multiply
   • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, History of Animals 587b.20
   • 55 CE – 56 CE, Paul the Apostle, Second Epistle to the Corinthians 9:10
   • New Testament, Epistle to the Hebrews 6:14
   • 280 BCE – 220 BCE, Philo of Byzantium, Compendium of Mechanics 1.496
   • 300 BCE – 200 BCE, Septuagint, Genesis 17.2
2. to make multiple
   • 458 CE – 538 CE, Damascius, Difficulties and Solutions of First Principles 99
   • 331 CE – 363 CE, Julian, Orations 4.143b
   • 331 CE – 363 CE, Julian, Orations 7.222a
3. to use the plural
   • 50 CE – 250 CE, Apollonius Dyscolus, On Syntax 31.25
4. (passive voice) to be in the majority
   • 458 BCE, Aeschylus, Agamemnon 1370
   • 470 BCE, Aeschylus, The Suppliants 604
   • 300 BCE – 200 BCE, Septuagint, Genesis 18.20

Inflection

   Present: πληθῡ́νω, πληθῡ́νομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πληθῡ́νω	πληθῡ́νεις	πληθῡ́νει	πληθῡ́νετον	πληθῡ́νετον	πληθῡ́νομεν	πληθῡ́νετε	πληθῡ́νουσῐ(ν)
	subjunctive	πληθῡ́νω	πληθῡ́νῃς	πληθῡ́νῃ	πληθῡ́νητον	πληθῡ́νητον	πληθῡ́νωμεν	πληθῡ́νητε	πληθῡ́νωσῐ(ν)
	optative	πληθῡ́νοιμῐ	πληθῡ́νοις	πληθῡ́νοι	πληθῡ́νοιτον	πληθῡνοίτην	πληθῡ́νοιμεν	πληθῡ́νοιτε	πληθῡ́νοιεν
	imperative		πλήθῡνε	πληθῡνέτω	πληθῡ́νετον	πληθῡνέτων		πληθῡ́νετε	πληθῡνόντων
middle/ passive	indicative	πληθῡ́νομαι	πληθῡ́νῃ, πληθῡ́νει	πληθῡ́νεται	πληθῡ́νεσθον	πληθῡ́νεσθον	πληθῡνόμεθᾰ	πληθῡ́νεσθε	πληθῡ́νονται
	subjunctive	πληθῡ́νωμαι	πληθῡ́νῃ	πληθῡ́νηται	πληθῡ́νησθον	πληθῡ́νησθον	πληθῡνώμεθᾰ	πληθῡ́νησθε	πληθῡ́νωνται
	optative	πληθῡνοίμην	πληθῡ́νοιο	πληθῡ́νοιτο	πληθῡ́νοισθον	πληθῡνοίσθην	πληθῡνοίμεθᾰ	πληθῡ́νοισθε	πληθῡ́νοιντο
	imperative		πληθῡ́νου	πληθῡνέσθω	πληθῡ́νεσθον	πληθῡνέσθων		πληθῡ́νεσθε	πληθῡνέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πληθῡ́νειν				πληθῡ́νεσθαι
participle	m	πληθῡ́νων				πληθῡνόμενος
	f	πληθῡ́νουσᾰ				πληθῡνομένη
	n	πληθῦνον				πληθῡνόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπλήθῡνον, ἐπληθῡνόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπλήθῡνον	ἐπλήθῡνες	ἐπλήθῡνε(ν)	ἐπληθῡ́νετον	ἐπληθῡνέτην	ἐπληθῡ́νομεν	ἐπληθῡ́νετε	ἐπλήθῡνον
middle/ passive	indicative	ἐπληθῡνόμην	ἐπληθῡ́νου	ἐπληθῡ́νετο	ἐπληθῡ́νεσθον	ἐπληθῡνέσθην	ἐπληθῡνόμεθᾰ	ἐπληθῡ́νεσθε	ἐπληθῡ́νοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: πληθῠνέω, πληθῠνέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πληθῠνέω	πληθῠνέεις	πληθῠνέει	πληθῠνέετον	πληθῠνέετον	πληθῠνέομεν	πληθῠνέετε	πληθῠνέουσῐ(ν)
	optative	πληθῠνέοιμῐ	πληθῠνέοις	πληθῠνέοι	πληθῠνέοιτον	πληθῠνεοίτην	πληθῠνέοιμεν	πληθῠνέοιτε	πληθῠνέοιεν
middle	indicative	πληθῠνέομαι	πληθῠνέῃ, πληθῠνέει	πληθῠνέεται	πληθῠνέεσθον	πληθῠνέεσθον	πληθῠνεόμεθᾰ	πληθῠνέεσθε	πληθῠνέονται
	optative	πληθῠνεοίμην	πληθῠνέοιο	πληθῠνέοιτο	πληθῠνέοισθον	πληθῠνεοίσθην	πληθῠνεοίμεθᾰ	πληθῠνέοισθε	πληθῠνέοιντο
		active			middle
infinitive		πληθῠνέειν			πληθῠνέεσθαι
participle	m	πληθῠνέων			πληθῠνεόμενος
	f	πληθῠνέουσᾰ			πληθῠνεομένη
	n	πληθῠνέον			πληθῠνεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: πληθῠνῶ, πληθῠνοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πληθῠνῶ	πληθῠνεῖς	πληθῠνεῖ	πληθῠνεῖτον	πληθῠνεῖτον	πληθῠνοῦμεν	πληθῠνεῖτε	πληθῠνοῦσῐ(ν)
	optative	πληθῠνοίην, πληθῠνοῖμῐ	πληθῠνοίης, πληθῠνοῖς	πληθῠνοίη, πληθῠνοῖ	πληθῠνοῖτον, πληθῠνοίητον	πληθῠνοίτην, πληθῠνοιήτην	πληθῠνοῖμεν, πληθῠνοίημεν	πληθῠνοῖτε, πληθῠνοίητε	πληθῠνοῖεν, πληθῠνοίησᾰν
middle	indicative	πληθῠνοῦμαι	πληθῠνῇ	πληθῠνεῖται	πληθῠνεῖσθον	πληθῠνεῖσθον	πληθῠνούμεθᾰ	πληθῠνεῖσθε	πληθῠνοῦνται
	optative	πληθῠνοίμην	πληθῠνοῖο	πληθῠνοῖτο	πληθῠνοῖσθον	πληθῠνοίσθην	πληθῠνοίμεθᾰ	πληθῠνοῖσθε	πληθῠνοῖντο
		active			middle
infinitive		πληθῠνεῖν			πληθῠνεῖσθαι
participle	m	πληθῠνῶν			πληθῠνούμενος
	f	πληθῠνοῦσᾰ			πληθῠνουμένη
	n	πληθῠνοῦν			πληθῠνούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπλήθῡνᾰ, ἐπληθῡνᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπλήθῡνᾰ	ἐπλήθῡνᾰς	ἐπλήθῡνε(ν)	ἐπληθῡ́νᾰτον	ἐπληθῡνᾰ́την	ἐπληθῡ́νᾰμεν	ἐπληθῡ́νᾰτε	ἐπλήθῡνᾰν
	subjunctive	πληθῡ́νω	πληθῡ́νῃς	πληθῡ́νῃ	πληθῡ́νητον	πληθῡ́νητον	πληθῡ́νωμεν	πληθῡ́νητε	πληθῡ́νωσῐ(ν)
	optative	πληθῡ́ναιμῐ	πληθῡ́νειᾰς, πληθῡ́ναις	πληθῡ́νειε(ν), πληθῡ́ναι	πληθῡ́ναιτον	πληθῡναίτην	πληθῡ́ναιμεν	πληθῡ́ναιτε	πληθῡ́νειᾰν, πληθῡ́ναιεν
	imperative		πλήθῡνον	πληθῡνᾰ́τω	πληθῡ́νᾰτον	πληθῡνᾰ́των		πληθῡ́νᾰτε	πληθῡνᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπληθῡνᾰ́μην	ἐπληθῡ́νω	ἐπληθῡ́νᾰτο	ἐπληθῡ́νᾰσθον	ἐπληθῡνᾰ́σθην	ἐπληθῡνᾰ́μεθᾰ	ἐπληθῡ́νᾰσθε	ἐπληθῡ́νᾰντο
	subjunctive	πληθῡ́νωμαι	πληθῡ́νῃ	πληθῡ́νηται	πληθῡ́νησθον	πληθῡ́νησθον	πληθῡνώμεθᾰ	πληθῡ́νησθε	πληθῡ́νωνται
	optative	πληθῡναίμην	πληθῡ́ναιο	πληθῡ́ναιτο	πληθῡ́ναισθον	πληθῡναίσθην	πληθῡναίμεθᾰ	πληθῡ́ναισθε	πληθῡ́ναιντο
	imperative		πλήθῡναι	πληθῡνᾰ́σθω	πληθῡ́νᾰσθον	πληθῡνᾰ́σθων		πληθῡ́νᾰσθε	πληθῡνᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		πληθῦναι			πληθῡ́νᾰσθαι
participle	m	πληθῡ́νᾱς			πληθῡνᾰ́μενος
	f	πληθῡ́νᾱσᾰ			πληθῡνᾰμένη
	n	πληθῦνᾰν			πληθῡνᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀπληθυντός (aplēthuntós)
• ἐμπληθύνομαι (emplēthúnomai)
• ἐπῐπληθύνω (epiplēthúnō)
• πολῠπληθύνω (poluplēthúnō)
• σῠμπληθύνω (sumplēthúnō)

Related terms

• πληθυντῐκός (plēthuntikós)

Further reading

• “πληθύνω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “πληθύνω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• πληθύνω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• G4129 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible