πολυκύμαντος

Greek

Etymology

Learnedly from πολυ- (poly-) + the κυμαν- stem of κυμαίνω (kymaíno) +‎ -τος (-tos). Compare Koine Greek πολυκύματος (polukúmatos).

Pronunciation

• IPA^(key): /po.liˈci.ma(n).dos/
• Hyphenation: πο‧λυ‧κύ‧μα‧ντος

Adjective

πολυκύμαντος • (polykýmantos) m (feminine πολυκύμαντη, neuter πολυκύμαντο)

1. (of a body of water) turbulent, choppy (swelling with many waves)
2. (figuratively) turbulent, eventful, with many ups and downs (life, period, etc.)

   Synonym: πολυτάραχος (polytárachos)

Declension

Declension of πολυκύμαντος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	πολυκύμαντος •	πολυκύμαντη •	πολυκύμαντο •	πολυκύμαντοι •	πολυκύμαντες •	πολυκύμαντα •
genitive	πολυκύμαντου •	πολυκύμαντης •	πολυκύμαντου •	πολυκύμαντων •	πολυκύμαντων •	πολυκύμαντων •
accusative	πολυκύμαντο •	πολυκύμαντη •	πολυκύμαντο •	πολυκύμαντους •	πολυκύμαντες •	πολυκύμαντα •
vocative	πολυκύμαντε •	πολυκύμαντη •	πολυκύμαντο •	πολυκύμαντοι •	πολυκύμαντες •	πολυκύμαντα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο πολυκύμαντος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο πολυκύμαντος, etc.)