προπονητής
Greek
Etymology
First attested around 1896. From προπονώ (proponó) (deprecated template usage) [etyl] Ancient Greek προπονέω (proponéō)[1]
Noun
προπονητής • (proponitís) m (plural προπονητές, feminine προπονήτρια)
Declension
Declension of προπονητής
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | προπονητής • | προπονητές • |
| genitive | προπονητή • | προπονητών • |
| accusative | προπονητή • | προπονητές • |
| vocative | προπονητή • | προπονητές • |
Synonyms
- εκπαιδευτής m (ekpaideftís)
Related terms
References
- ^ προπονητής - Babiniotis, Georgios (2002) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: […] [Dictionary of Modern Greek (language)] (in Greek), 2nd edition, Athens: Kentro Lexikologias [Lexicology Centre], 1st edition 1998, →ISBN.