προσκύνημα
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Etymology[edit]
From προσκυνώ (proskynó, “to kneel”) + -μα (-ma, “noun”).
Noun[edit]
προσκύνημα • (proskýnima) n (plural προσκυνήματα)
Declension[edit]
declension of προσκύνημα
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | προσκύνημα • | προσκυνήματα • |
| genitive | προσκυνήματος • | προσκυνημάτων • |
| accusative | προσκύνημα • | προσκυνήματα • |
| vocative | προσκύνημα • | προσκυνήματα • |
Related terms[edit]
- προσκυνητής m (proskynitís, “pilgrim”)
- προσκυνήτρια f (proskynítria, “pilgrim”)
Further reading[edit]
προσκύνημα on the Greek Wikipedia.Wikipedia el
