σησάμινος

Ancient Greek

Etymology

From σήσαμον (sḗsamon, “sesame”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sɛː.sá.mi.nos/ → /siˈsa.mi.nos/ → /siˈsa.mi.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sɛː.sá.mi.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /se̝ˈsa.mi.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /siˈsa.mi.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /siˈsa.mi.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siˈsa.mi.nos/

Adjective

σησᾰ́μῐνος • (sēsáminos) m (feminine σησᾰμῐ́νη, neuter σησᾰ́μῐνον); first/second declension

1. made of sesame

Inflection

First and second declension of σησᾰ́μῐνος; σησᾰμῐ́νη; σησᾰ́μῐνον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		σησᾰ́μῐνος sēsáminos	σησᾰμῐ́νη sēsamínē	σησᾰ́μῐνον sēsáminon		σησᾰμῐ́νω sēsamínō	σησᾰμῐ́νᾱ sēsamínā	σησᾰμῐ́νω sēsamínō		σησᾰ́μῐνοι sēsáminoi	σησᾰ́μῐναι sēsáminai	σησᾰ́μῐνᾰ sēsámina
Genitive		σησᾰμῐ́νου sēsamínou	σησᾰμῐ́νης sēsamínēs	σησᾰμῐ́νου sēsamínou		σησᾰμῐ́νοιν sēsamínoin	σησᾰμῐ́ναιν sēsamínain	σησᾰμῐ́νοιν sēsamínoin		σησᾰμῐ́νων sēsamínōn	σησᾰμῐ́νων sēsamínōn	σησᾰμῐ́νων sēsamínōn
Dative		σησᾰμῐ́νῳ sēsamínōi	σησᾰμῐ́νῃ sēsamínēi	σησᾰμῐ́νῳ sēsamínōi		σησᾰμῐ́νοιν sēsamínoin	σησᾰμῐ́ναιν sēsamínain	σησᾰμῐ́νοιν sēsamínoin		σησᾰμῐ́νοις sēsamínois	σησᾰμῐ́ναις sēsamínais	σησᾰμῐ́νοις sēsamínois
Accusative		σησᾰ́μῐνον sēsáminon	σησᾰμῐ́νην sēsamínēn	σησᾰ́μῐνον sēsáminon		σησᾰμῐ́νω sēsamínō	σησᾰμῐ́νᾱ sēsamínā	σησᾰμῐ́νω sēsamínō		σησᾰμῐ́νους sēsamínous	σησᾰμῐ́νᾱς sēsamínās	σησᾰ́μῐνᾰ sēsámina
Vocative		σησᾰ́μῐνε sēsámine	σησᾰμῐ́νη sēsamínē	σησᾰ́μῐνον sēsáminon		σησᾰμῐ́νω sēsamínō	σησᾰμῐ́νᾱ sēsamínā	σησᾰμῐ́νω sēsamínō		σησᾰ́μῐνοι sēsáminoi	σησᾰ́μῐναι sēsáminai	σησᾰ́μῐνᾰ sēsámina
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		σησᾰμῐ́νως sēsamínōs				σησᾰμῐνώτερος sēsaminṓteros				σησᾰμῐνώτᾰτος sēsaminṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “σησάμινος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σησάμινος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette