σταθερός

Greek

Adjective

σταθερός • (statherós) m (feminine σταθερή, neuter σταθερό)

1. constant, steady

Declension

Declension of σταθερός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	σταθερός •	σταθερή •	σταθερό •	σταθεροί •	σταθερές •	σταθερά •
genitive	σταθερού •	σταθερής •	σταθερού •	σταθερών •	σταθερών •	σταθερών •
accusative	σταθερό •	σταθερή •	σταθερό •	σταθερούς •	σταθερές •	σταθερά •
vocative	σταθερέ •	σταθερή •	σταθερό •	σταθεροί •	σταθερές •	σταθερά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο σταθερός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο σταθερός, etc.)
notes	σταθερά: learned form of the feminine

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	σταθερότερος •	σταθερότερη •	σταθερότερο •	σταθερότεροι •	σταθερότερες •	σταθερότερα •
genitive	σταθερότερου •	σταθερότερης •	σταθερότερου •	σταθερότερων •	σταθερότερων •	σταθερότερων •
accusative	σταθερότερο •	σταθερότερη •	σταθερότερο •	σταθερότερους •	σταθερότερες •	σταθερότερα •
vocative	σταθερότερε •	σταθερότερη •	σταθερότερο •	σταθερότεροι •	σταθερότερες •	σταθερότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο σταθερότερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	σταθερότατος •	σταθερότατη •	σταθερότατο •	σταθερότατοι •	σταθερότατες •	σταθερότατα •
genitive	σταθερότατου •	σταθερότατης •	σταθερότατου •	σταθερότατων •	σταθερότατων •	σταθερότατων •
accusative	σταθερότατο •	σταθερότατη •	σταθερότατο •	σταθερότατους •	σταθερότατες •	σταθερότατα •
vocative	σταθερότατε •	σταθερότατη •	σταθερότατο •	σταθερότατοι •	σταθερότατες •	σταθερότατα •