στρεβλός

Ancient Greek

Etymology

Maybe from Proto-Indo-European *strebʰ- (“to twist”), which στρέφω (stréphō, “to twist”) is also often derived from. However, due to the irregular correspondence of β (/b/) with φ (/pʰ/) and the connection with words like στρόβιλος (stróbilos, “fir-cone”) and στρόμβος (strómbos, “spinning top”) (whose suffix -ιλ- (-il-) seems to be indicative of a substrate), Beekes suggests a Pre-Greek origin for both στρεβλός (streblós) and στρέφω (stréphō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /stre.blós/ → /streˈβlos/ → /streˈvlos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /stre.blós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /streˈblos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /streˈβlos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /streˈvlos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /streˈvlos/

Adjective

στρεβλός • (streblós) m (feminine στρεβλή, neuter στρεβλόν); first/second declension

1. twisted, crooked, awry
2. knit, wrinkled (of the brows)
3. crooked, cunning
4. perverse, froward

Inflection

First and second declension of στρεβλός; στρεβλή; στρεβλόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		στρεβλός streblós	στρεβλή streblḗ	στρεβλόν streblón		στρεβλώ streblṓ	στρεβλᾱ́ streblā́	στρεβλώ streblṓ		στρεβλοί strebloí	στρεβλαί streblaí	στρεβλᾰ́ streblá
Genitive		στρεβλοῦ strebloû	στρεβλῆς streblês	στρεβλοῦ strebloû		στρεβλοῖν strebloîn	στρεβλαῖν streblaîn	στρεβλοῖν strebloîn		στρεβλῶν streblôn	στρεβλῶν streblôn	στρεβλῶν streblôn
Dative		στρεβλῷ streblôi	στρεβλῇ streblêi	στρεβλῷ streblôi		στρεβλοῖν strebloîn	στρεβλαῖν streblaîn	στρεβλοῖν strebloîn		στρεβλοῖς strebloîs	στρεβλαῖς streblaîs	στρεβλοῖς strebloîs
Accusative		στρεβλόν streblón	στρεβλήν streblḗn	στρεβλόν streblón		στρεβλώ streblṓ	στρεβλᾱ́ streblā́	στρεβλώ streblṓ		στρεβλούς strebloús	στρεβλᾱ́ς streblā́s	στρεβλᾰ́ streblá
Vocative		στρεβλέ streblé	στρεβλή streblḗ	στρεβλόν streblón		στρεβλώ streblṓ	στρεβλᾱ́ streblā́	στρεβλώ streblṓ		στρεβλοί strebloí	στρεβλαί streblaí	στρεβλᾰ́ streblá
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		στρεβλῶς streblôs				στρεβλότερος streblóteros				στρεβλότᾰτος streblótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• στρέβλευμα (strébleuma)
• στρέβλη (stréblē)
• στρεβλοτήριος (streblotḗrios)
• στρεβλότης (streblótēs)
• στρεβλόω (streblóō)
• στρέβλωμα (stréblōma)
• στρέβλωσις (stréblōsis)

 

Related terms

• στραβός (strabós)
• στρόβος (stróbos)

Descendants

• → Translingual: Streblus

Further reading

• “στρεβλός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “στρεβλός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• στρεβλός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette