συμμαθητής

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek συμμαθητής (summathētḗs). By surface analysis, συμ- (sym-) +‎ μαθητής (mathitís).

Pronunciation

• IPA^(key): /si.ma.θiˈtis/
• Hyphenation: συμ‧μα‧θη‧τής

Noun

συμμαθητής • (symmathitís) m (plural συμμαθητές, feminine συμμαθήτρια)

1. classmate
2. (by extension) schoolmate, fellow pupil

Declension

declension of συμμαθητής

case     \     number	singular	plural
nominative	συμμαθητής •	συμμαθητές •
genitive	συμμαθητή •	συμμαθητών •
accusative	συμμαθητή •	συμμαθητές •
vocative	συμμαθητή •	συμμαθητές •

See also

• συμφοιτητής (symfoititís)