συνείδηση
Greek
Etymology
From Ancient Greek συνείδησις (suneídēsis).
Noun
συνείδηση • (syneídisi) f (plural συνειδήσεις)
Declension
Declension of συνείδηση
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | συνείδηση • | συνειδήσεις • | |
| genitive | συνείδησης • | συνειδήσεων • | |
| accusative | συνείδηση • | συνειδήσεις • | |
| vocative | συνείδηση • | συνειδήσεις • | |
| Older or formal genitive singular: συνειδήσεως • | |||
Further reading
- συνείδηση, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language