συνηθισμένος

Greek

Etymology

Perfect participle of συνηθίζομαι (synithízomai), passive voice of συνηθίζω (“become accustomed”).

Pronunciation

• IPA^(key): /siniθiˈzmenos/
• Hyphenation: συ‧νη‧θι‧σμέ‧νος

Participle

συνηθισμένος • (synithisménos) (— parameter error — )

1. ordinary, habitual, routine, common
2. accustomed, used to

Declension

Declension of συνηθισμένος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	συνηθισμένος •	συνηθισμένη •	συνηθισμένο •	συνηθισμένοι •	συνηθισμένες •	συνηθισμένα •
genitive	συνηθισμένου •	συνηθισμένης •	συνηθισμένου •	συνηθισμένων •	συνηθισμένων •	συνηθισμένων •
accusative	συνηθισμένο •	συνηθισμένη •	συνηθισμένο •	συνηθισμένους •	συνηθισμένες •	συνηθισμένα •
vocative	συνηθισμένε •	συνηθισμένη •	συνηθισμένο •	συνηθισμένοι •	συνηθισμένες •	συνηθισμένα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο συνηθισμένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο συνηθισμένος, etc.)

Synonyms

• (common, usual): συνήθης (syníthis)
• (accustomed): μαθημένος (mathiménos, “learnt, accustomed”, participle)

Antonyms

• (accustomed): see antonyms at μαθημένος

Related terms

• συνήθης (syníthis, “only for sense: common, usual”)
• συνήθως (syníthos, “usually”)