υπέροχος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ὑπέροχος (hupérokhos), from ὑπερέχω (huperékhō, “to be better that”), from ὑπερ (huper, “above, more”) + ἔχω (ékhō, “to have”).

Pronunciation

• IPA^(key): /iˈpeɾoxos/
• Hyphenation: υ‧πέ‧ρο‧χος

Adjective

υπέροχος • (ypérochos) m (feminine υπέροχη, neuter υπέροχο)

1. excellent, exquisite, marvellous, superb, wonderful

   Ο γιος μου έχει υπέροχη φωνή. ― O gios mou échei ypérochi foní. ― My son has a marvellous voice.

   Είσαι υπέροχη μ' αυτό το φόρεμα. ― Eísai ypérochi m' aftó to fórema. ― You look wonderful in that dress.

Declension

Declension of υπέροχος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	υπέροχος •	υπέροχη •	υπέροχο •	υπέροχοι •	υπέροχες •	υπέροχα •
genitive	υπέροχου •	υπέροχης •	υπέροχου •	υπέροχων •	υπέροχων •	υπέροχων •
accusative	υπέροχο •	υπέροχη •	υπέροχο •	υπέροχους •	υπέροχες •	υπέροχα •
vocative	υπέροχε •	υπέροχη •	υπέροχο •	υπέροχοι •	υπέροχες •	υπέροχα •

Antonyms

• (excellent, marvellous): απαίσιος (apaísios, “awful”), φρικτός (friktós, “horrible”), άθλιος (áthlios, “wretched”)

Derived terms

• υπέροχα (ypérocha, “excellently, superbly”)
• υπερόχως (yperóchos, “excellently, superbly”) (formal)

Related terms

• υπερέχω (yperécho, “to be better, to exceed”)
• υπεροχή f (yperochí, “superiority, excellence”)