φιλελληνικός
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from French philhellénique. By surface analysis, φιλέλλην(ας) (filéllin(as)) + -ικός (-ikós).[1]
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]φιλελληνικός • (filellinikós) m (feminine φιλελληνική, neuter φιλελληνικό)
- philhellenic, philhellene, Hellenophile (loving Greece or Greek culture)
- (historical) philhellenic, philhellene (specifically, supportive of Greek national independence)
Declension
[edit]Declension of φιλελληνικός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | φιλελληνικός • | φιλελληνική • | φιλελληνικό • | φιλελληνικοί • | φιλελληνικές • | φιλελληνικά • |
| genitive | φιλελληνικού • | φιλελληνικής • | φιλελληνικού • | φιλελληνικών • | φιλελληνικών • | φιλελληνικών • |
| accusative | φιλελληνικό • | φιλελληνική • | φιλελληνικό • | φιλελληνικούς • | φιλελληνικές • | φιλελληνικά • |
| vocative | φιλελληνικέ • | φιλελληνική • | φιλελληνικό • | φιλελληνικοί • | φιλελληνικές • | φιλελληνικά • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο φιλελληνικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο φιλελληνικός, etc.) | |||||
Antonyms
[edit]- ανθελληνικός (anthellinikós)
Related terms
[edit]- φιλέλληνας m (filéllinas)
References
[edit]- ^ “φιλελληνικός”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998