φονικός

Greek

Adjective

φονικός • (fonikós) m (feminine φονική, neuter φονικό)

1. lethal, deadly
2. murderous

Declension

Declension of φονικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	φονικός •	φονική •	φονικό •	φονικοί •	φονικές •	φονικά •
genitive	φονικού •	φονικής •	φονικού •	φονικών •	φονικών •	φονικών •
accusative	φονικό •	φονική •	φονικό •	φονικούς •	φονικές •	φονικά •
vocative	φονικέ •	φονική •	φονικό •	φονικοί •	φονικές •	φονικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο φονικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο φονικός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	φονικότερος •	φονικότερη •	φονικότερο •	φονικότεροι •	φονικότερες •	φονικότερα •
genitive	φονικότερου •	φονικότερης •	φονικότερου •	φονικότερων •	φονικότερων •	φονικότερων •
accusative	φονικότερο •	φονικότερη •	φονικότερο •	φονικότερους •	φονικότερες •	φονικότερα •
vocative	φονικότερε •	φονικότερη •	φονικότερο •	φονικότεροι •	φονικότερες •	φονικότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο φονικότερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	φονικότατος •	φονικότατη •	φονικότατο •	φονικότατοι •	φονικότατες •	φονικότατα •
genitive	φονικότατου •	φονικότατης •	φονικότατου •	φονικότατων •	φονικότατων •	φονικότατων •
accusative	φονικότατο •	φονικότατη •	φονικότατο •	φονικότατους •	φονικότατες •	φονικότατα •
vocative	φονικότατε •	φονικότατη •	φονικότατο •	φονικότατοι •	φονικότατες •	φονικότατα •