χαμαίλυκος

Ancient Greek

Etymology

From χαμαί (khamaí, “near the ground”) +‎ λύκος (lúkos, “wolf”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰa.mǎi̯.ly.kos/ → /xaˈmɛ.ly.kos/ → /xaˈme.li.kos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰa.mǎi̯.ly.kos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰaˈmɛ.ly.kos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /xaˈmɛ.ly.kos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /xaˈme.ly.kos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /xaˈme.li.kos/

Noun

χᾰμαίλῠκος • (khamaílukos) m (genitive χᾰμαιλῠ́κου); second declension

1. supine vervain (Verbena supina)

Declension

Second declension of ὁ χᾰμαίλῠκος; τοῦ χᾰμαιλῠ́κου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ χᾰμαίλῠκος ho khamaílukos	τὼ χᾰμαιλῠ́κω tṑ khamailúkō	οἱ χᾰμαίλῠκοι hoi khamaílukoi
Genitive	τοῦ χᾰμαιλῠ́κου toû khamailúkou	τοῖν χᾰμαιλῠ́κοιν toîn khamailúkoin	τῶν χᾰμαιλῠ́κων tôn khamailúkōn
Dative	τῷ χᾰμαιλῠ́κῳ tôi khamailúkōi	τοῖν χᾰμαιλῠ́κοιν toîn khamailúkoin	τοῖς χᾰμαιλῠ́κοις toîs khamailúkois
Accusative	τὸν χᾰμαίλῠκον tòn khamaílukon	τὼ χᾰμαιλῠ́κω tṑ khamailúkō	τοὺς χᾰμαιλῠ́κους toùs khamailúkous
Vocative	χᾰμαίλῠκε khamaíluke	χᾰμαιλῠ́κω khamailúkō	χᾰμαίλῠκοι khamaílukoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “χαμαίλυκος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• χαμαίλυκος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette