χαρτορίχτρα
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Etymology[edit]
χαρτο- (charto-, “card”) + ρίχ(νω) (rích(no), “to throw, drop”) + -τρα (-tra)
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
χαρτορίχτρα • (chartoríchtra) f (plural χαρτορίχτρες)
- (female) cartomancer (fortune teller who uses playing cards)
Declension[edit]
declension of χαρτορίχτρα
| case \ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | χαρτορίχτρα • | χαρτορίχτρες • | |
| genitive | χαρτορίχτρας • | — | |
| accusative | χαρτορίχτρα • | χαρτορίχτρες • | |
| vocative | χαρτορίχτρα • | χαρτορίχτρες • | |
| The genitive plural with ending -ών is uncommon and considered awkward. | |||
Synonyms[edit]
- χαρτομάντισσα f (chartomántissa, “cartomancer”)
Related terms[edit]
- χαρτομαντεία f (chartomanteía, “cartomancy”)
- ταρό n (taró, “tarot”)