белило

Macedonian

Etymology

From бели (beli, “to bleach”) +‎ -ло (-lo).

Noun

белило • (belilo) n

1. bleach, whitener

Inflection

Declension of белило

	singular	plural
indefinite	белило	белила
definite unspecified	белилото	белилата
definite proximal	белилово	белилава
definite distal	белилоно	белилана
vocative	белило	белила

---

Russian

Pronunciation

• IPA^(key): [bʲɪˈlʲiɫə]

Verb

бели́ло • (belílo)

1. neuter singular past indicative imperfective of бели́ть (belítʹ)

---

Serbo-Croatian

Alternative forms

• бјѐлило (Ijekavian)

Etymology

From бе̏о +‎ -ило.

Pronunciation

• IPA^(key): /bělilo/
• Hyphenation: бе‧ли‧ло

Noun

бѐлило n (Latin spelling bèlilo)

1. bleach
2. whiteness

Declension

Declension of белило

	singular	plural
nominative	бѐлило	белила
genitive	белила	бе̏лӣла̄
dative	белилу	белилима
accusative	белило	белила
vocative	белило	белила
locative	белилу	белилима
instrumental	белилом	белилима

References

• “белило” in Hrvatski jezični portal