грькъ

Old Church Slavonic

грьци

Etymology

From Proto-Slavic *grьkъ.

Noun

грькъ • (grĭkŭ) m

1. a Greek
   • from Vita Methodii, 0500200-0500220:

     и соуть въ нꙑ въшьли оучителе мнози крьстиꙗни из Влахъ и из Грькъ и из Нѣмьць, оучаще нꙑ различь.

     i sutĭ vŭ ny vŭšĭli učitele mnozi krĭstijani iz Vlaxŭ i iz Grĭkŭ i iz Němĭcĭ, učašte ny različĭ.

     And many Christian teachers have come to us from among the Latins, Greeks and Germans, teaching us in various ways.

Declension

Declension of грькъ (o-stem)

	singular	dual	plural
nominative	грькъ grĭkŭ	грька grĭka	грьци grĭci
genitive	грька grĭka	грькоу grĭku	грькъ grĭkŭ
dative	грькоу, грькови grĭku, grĭkovi	грькома grĭkoma	грькомъ grĭkomŭ
accusative	грькъ, грька grĭkŭ, grĭka	грька grĭka	грькꙑ grĭky
instrumental	грькомъ grĭkomŭ	грькома grĭkoma	грькꙑ grĭky
locative	грьцѣ grĭcě	грькоу grĭku	грьцѣхъ grĭcěxŭ
vocative	грьче grĭče	грька grĭka	грьци grĭci

Derived terms

• грьчьскъ (grĭčĭskŭ)