кайык

Eastern Mari

Etymology

Borrowed from Chuvash кайӑк (kajăk), from Proto-Turkic *kẹyik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkɑjək/
• Rhymes: -ɑjək
• Hyphenation: ка‧йык

Noun

кайык • (kajyk)

1. (zoology) bird

   чодыра кайык

   čodyra kajyk

   forest bird

Declension

Declension of кайык

		singular	plural
nominative		кайык (kajyk)	кайык-влак (kajyk-vlak)
accusative		кайыкым (kajykym)	кайык-влакым (kajyk-vlakym)
genitive		кайыкын (kajykyn)	кайык-влакын (kajyk-vlakyn)
dative		кайыклан (kajyklan)	кайык-влаклан (kajyk-vlaklan)
comitative		кайыкге (kajykge)	кайык-влакге (kajyk-vlakge)
comparative		кайыкла (kajykla)	кайык-влакла (kajyk-vlakla)
inessive		кайыкыште (kajykyšte)	кайык-влакыште (kajyk-vlakyšte)
illative	short	кайыкыш (kajykyš)	кайык-влакыш (kajyk-vlakyš)
	long	кайыкышке (kajykyške)	кайык-влакышке (kajyk-vlakyške)
lative		кайыкеш (kajykeš)	кайык-влакеш (kajyk-vlakeš)

Possessed forms of кайык

	singular	plural
1st person	кайыкем (kajykem)	кайыкна (kajykna)
2nd person	кайыкет (kajyket)	кайыкда (kajykda)
3rd person	кайыкше (kajykše)	кайыкышт (kajykyšt)

References

• J. Bradley et al. (2023) “кайык”, in The Mari Web Project: Mari-English Dictionary, University of Vienna

Kyrgyz

Etymology

From Proto-Turkic *kiayguk (“boat, oar”).

Noun

кайык • (kayık) (Arabic spelling قايىق)

1. boat

Southern Altai

Etymology

From Proto-Turkic *kiayguk (“boat, oar”).

Noun

кайык • (kayïk)

1. oar

Related terms

• адалгы (adalgï)
• эшки (eški)

References

• N. A. Baskakov, Toščakova N.A, editor (1947), “кайык”, in Ojrotsko-Russkij Slovarʹ [Oyrot-Russian Dictionary], Moscow: M.: OGIZ, →ISBN
• Levitskaja, L. S., Dybo, A. V., Rassadin, V. I. (1997) Etimologičeskij slovarʹ tjurkskix jazykov [Etymological Dictionary of Turkic Languages] (in Russian), volume 5, Moscow: Jazyki russkoj kulʹtury, page 212 pages