кисне

Macedonian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kysnǫti.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈkisnɛ]

Verb

кисне • (kisne) third-singular present, impf

1. (intransitive) to soak (to be left in a liquid to absorb it or undergo changes through exposure to it)
2. (intransitive, colloquial) to be bored waiting somewhere

Conjugation

Conjugation of кисне (imperfective, present in -е)

l-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	киснел	—	adjectival participle	—
feminine	киснела	—	adverbial participle	киснејќи
neuter	киснело	—	verbal noun	киснење
plural	киснеле	—	perfect participle	киснето
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	киснам	киснев	—	—
2nd singular	киснеш	киснеше	—	кисни
3rd singular	кисне	киснеше	—	—
1st plural	киснеме	кисневме	—	—
2nd plural	киснете	кисневте	—	киснете
3rd plural	киснат	киснеа	—	—
Compound tenses
perfect	сум киснел		present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle
има-perfect	имам киснето		present of има + perfect participle
pluperfect	бев киснел		imperfect of сум + imperfect l-participle
има-pluperfect	имав киснето		imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported	сум имал киснето		perfect of има + perfect participle
future	ќе киснам		ќе + present
има-future	ќе имам киснето		future of има + perfect participle
future in the past	ќе киснев		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе имав киснето		future in the past of има + perfect participle
future reported	ќе сум киснел		ќе + imperfect l-participle
има-future reported	ќе сум имал киснето		future reported of има + perfect participle
conditional	би киснел		би + imperfect l-participle
има-conditional	би имал киснето		conditional of има + perfect participle