рыгнуть
Jump to navigation
Jump to search
Russian[edit]
Etymology[edit]
рыга́ть (rygátʹ) + -ну́ть (-nútʹ)
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
рыгну́ть • (rygnútʹ) pf (imperfective рыга́ть)
Conjugation[edit]
Conjugation of рыгну́ть (class 3b perfective intransitive)
perfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | рыгну́ть rygnútʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | рыгну́вший rygnúvšij |
passive | — | — |
adverbial | — | рыгну́в rygnúv, рыгну́вши rygnúvši |
present tense | future tense | |
1st singular (я) | — | рыгну́ rygnú |
2nd singular (ты) | — | рыгнёшь rygnjóšʹ |
3rd singular (он/она́/оно́) | — | рыгнёт rygnjót |
1st plural (мы) | — | рыгнём rygnjóm |
2nd plural (вы) | — | рыгнёте rygnjóte |
3rd plural (они́) | — | рыгну́т rygnút |
imperative | singular | plural |
рыгни́ rygní |
рыгни́те rygníte | |
past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
masculine (я/ты/он) | рыгну́л rygnúl |
рыгну́ли rygnúli |
feminine (я/ты/она́) | рыгну́ла rygnúla | |
neuter (оно́) | рыгну́ло rygnúlo |
Derived terms[edit]
- отрыгну́ть (otrygnútʹ)
- срыгну́ть (srygnútʹ)