увер

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Eastern Mari

[edit]

Etymology

[edit]

Maybe from an earlier *huver, a borrowing from a Turkic language. Compare Chuvash хыпар (hyp̬ar).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /uˈβeɾ/
  • Rhymes: -eɾ
  • Hyphenation: увер

Noun

[edit]

увер (uver)

  1. news, notice, message, notification
    шучко увер
    šučko uver
    terrible news
  2. information
    централизованный увер
    centraĺizovannyj uver
    centralized information

Declension

[edit]
Declension of увер
singular plural
nominative увер (uver) увер-влак (uver-vlak)
accusative уверым (uverym) увер-влакым (uver-vlakym)
genitive уверын (uveryn) увер-влакын (uver-vlakyn)
dative уверлан (uverlan) увер-влаклан (uver-vlaklan)
comitative уверге (uverge) увер-влакге (uver-vlakge)
comparative уверла (uverla) увер-влакла (uver-vlakla)
inessive уверыште (uveryšte) увер-влакыште (uver-vlakyšte)
illative (short) уверыш (uveryš) увер-влакыш (uver-vlakyš)
illative (long) уверышке (uveryške) увер-влакышке (uver-vlakyške)
lative увереш (uvereš) увер-влакеш (uver-vlakeš)
Possessed forms of увер
singular plural
1st person уверым (uverym) уверына (uveryna)
2nd person уверыт (uveryt) уверыда (uveryda)
3rd person уверыже (uveryže) уверышт (uveryšt)

Derived terms

[edit]
nouns

References

[edit]
  • J. Bradley et al. (2023) “увер”, in The Mari Web Project: Mari-English Dictionary, University of Vienna