укоренивший
Jump to navigation
Jump to search
Russian[edit]
Pronunciation[edit]
Participle[edit]
укорени́вший • (ukorenívšij)
- past active perfective participle of укорени́ть (ukorenítʹ)
Declension[edit]
Declension of укорени́вший (no short forms)
masculine | neuter | feminine | plural | ||
---|---|---|---|---|---|
nominative | укорени́вший ukorenívšij |
укорени́вшее ukorenívšeje |
укорени́вшая ukorenívšaja |
укорени́вшие ukorenívšije | |
genitive | укорени́вшего ukorenívševo |
укорени́вшей ukorenívšej |
укорени́вших ukorenívšix | ||
dative | укорени́вшему ukorenívšemu |
укорени́вшей ukorenívšej |
укорени́вшим ukorenívšim | ||
accusative | animate | укорени́вшего ukorenívševo |
укорени́вшее ukorenívšeje |
укорени́вшую ukorenívšuju |
укорени́вших ukorenívšix |
inanimate | укорени́вший ukorenívšij |
укорени́вшие ukorenívšije | |||
instrumental | укорени́вшим ukorenívšim |
укорени́вшей, укорени́вшею ukorenívšej, ukorenívšeju |
укорени́вшими ukorenívšimi | ||
prepositional | укорени́вшем ukorenívšem |
укорени́вшей ukorenívšej |
укорени́вших ukorenívšix |