Jump to content

чылан

From Wiktionary, the free dictionary

Khakas

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Turkic *yï̄lan.

Noun

[edit]

чылан (çılan)

  1. snake

Declension

[edit]
Declension of чылан
singular plural
nominative чылан (çılan) чыланнар (çılannar)
genitive чыланның (çılannıñ) чыланнарның (çılannarnıñ)
dative чыланға (çılanğa) чыланнарға (çılannarğa)
accusative чыланны (çılannı) чыланнарны (çılannarnı)
locative чыланда (çılanda) чыланнарда (çılannarda)
ablative чыланнаң (çılannañ) чыланнардаң (çılannardañ)
lative чыланзар (çılanzar) чыланнарзар (çılannarzar)
instrumental чыланнаң (çılannañ) чыланнарнаң (çılannarnañ)

Northern Altai

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Turkic *yï̄lan.

Noun

[edit]

чылан (čïlan)

  1. snake

References

[edit]

N. A Baskakov, editor (1972), “чылан”, in Severnyje dialekty Altajskovo (Ojrotskovo Jazyka- Dialekt kumandincev(Kumandin Kiži) [Northern Dialect of Altai -Kumandin Dialect(Kumandin kiži)], Moskva: glavnaja redakcija vostočnoja literatury, →ISBN

Tuvan

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Turkic *yï̄lan.

Noun

[edit]

чылан (çılan) (definite accusative чыланны, plural чыланнар)

  1. snake