ապստամբ

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian ապստամբ (apstamb); see it for more.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

ապստամբ (apstamb)

  1. rebel, mutineer, insurgent

Declension

[edit]
i-type, animate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative ապստամբ (apstamb) ապստամբներ (apstambner)
dative ապստամբի (apstambi) ապստամբների (apstambneri)
ablative ապստամբից (apstambicʻ) ապստամբներից (apstambnericʻ)
instrumental ապստամբով (apstambov) ապստամբներով (apstambnerov)
locative
definite forms
nominative ապստամբը/ապստամբն (apstambə/apstambn) ապստամբները/ապստամբներն (apstambnerə/apstambnern)
dative ապստամբին (apstambin) ապստամբներին (apstambnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative ապստամբս (apstambs) ապստամբներս (apstambners)
dative ապստամբիս (apstambis) ապստամբներիս (apstambneris)
ablative ապստամբիցս (apstambicʻs) ապստամբներիցս (apstambnericʻs)
instrumental ապստամբովս (apstambovs) ապստամբներովս (apstambnerovs)
locative
2nd person possessive forms (your)
nominative ապստամբդ (apstambd) ապստամբներդ (apstambnerd)
dative ապստամբիդ (apstambid) ապստամբներիդ (apstambnerid)
ablative ապստամբիցդ (apstambicʻd) ապստամբներիցդ (apstambnericʻd)
instrumental ապստամբովդ (apstambovd) ապստամբներովդ (apstambnerovd)
locative
[edit]

Adjective

[edit]

ապստամբ (apstamb) (superlative ամենաապստամբ)

  1. rebellious, mutinous

Declension

[edit]
nominalized, i-type (Eastern Armenian)
singular plural
nominative ապստամբ (apstamb) ապստամբներ (apstambner)
dative ապստամբի (apstambi) ապստամբների (apstambneri)
ablative ապստամբից (apstambicʻ) ապստամբներից (apstambnericʻ)
instrumental ապստամբով (apstambov) ապստամբներով (apstambnerov)
locative
definite forms
nominative ապստամբը/ապստամբն (apstambə/apstambn) ապստամբները/ապստամբներն (apstambnerə/apstambnern)
dative ապստամբին (apstambin) ապստամբներին (apstambnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative ապստամբս (apstambs) ապստամբներս (apstambners)
dative ապստամբիս (apstambis) ապստամբներիս (apstambneris)
ablative ապստամբիցս (apstambicʻs) ապստամբներիցս (apstambnericʻs)
instrumental ապստամբովս (apstambovs) ապստամբներովս (apstambnerovs)
locative
2nd person possessive forms (your)
nominative ապստամբդ (apstambd) ապստամբներդ (apstambnerd)
dative ապստամբիդ (apstambid) ապստամբներիդ (apstambnerid)
ablative ապստամբիցդ (apstambicʻd) ապստամբներիցդ (apstambnericʻd)
instrumental ապստամբովդ (apstambovd) ապստամբներովդ (apstambnerovd)
locative

Old Armenian

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

The earlier form is ապաստամբ (apastamb), from Middle Persian *apastamb, composed of the prefix [script needed] (apa-) and the root [script needed] (stamb-). See ստամբակ (stambak) for more.

Adjective

[edit]

ապստամբ (apstamb)

  1. rebellious, disobedient, refractory, contumacious, factious, seditious
    ապստամբքapstambkʻconspirators
    ժողով, միաբանութիւն ապստամբացžołov, miabanutʻiwn apstambacʻconspiracy

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]
  • Armenian: ապստամբ (apstamb)

References

[edit]
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “ապստամբ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “ապստամբ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “ապստամբ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press